jak powiedzieć o in vitro?

na pewno na to pytanie: "Na pewno spytają się o przyczynę. Jak dowiedzą się, że to po mojej stronie jest problem mogą powrócić dawne urazy." nie musisz ani nawet nie powinnaś udzielac odpowiedzi. Niepłodność jest problemem pary, więc informacja, że X ma azoospermię, a jego żona jest zdrowa nie ma dla nich żadnego znaczenia, bo a) to nie dla swoich jajników i jajowodów się pobrali b) chcą mieć dzieci właśnie ze sobą, a nie z jurnym nieznajomym/płodną obcą c) do jakich decyzji by nie doszli, i tak dziecko będzie ich wspólne, bo problem jest wspólny. Wtajemniczanie otoczenia, po czyjej stronie leży ów osławiony problem jest równie nienaturalne jak opisywanie, po której stronie jelita umiejscowił się guz- sorry, ale to są detale, które nie powinny interesować nikogo poza pacjentem i lekarzem. Dla otoczenia ważny jest skutek- boli mnie brzuch, więc nie przyniosę węgla z piwnicy/ jestem bezdzietna i jest mi z tego powodu smutno, więc bądź przy mnie. ważne jest w ogóle czuć w głębi siebie, że zawsze to my decydujemy, na jakie pytania odpowiemy, a na jakie nie. To jest nasza decyzja i nasze prawo, wynika to z naszych granic i tego, gdzie je postawiliśmy.

Na pewno dziewczyny mają rację, ale jest ryzyko że będą drążyć, podpytywac, mamusia będzie wydzwaniac do synka , nie dając Wam spokoju, to oczywiscie czarny scenariusz, znasz ich najlepiej wiec pewnie jesteś w stanie ocenić ryzyko i ewentualnie kolejny stres. Ze spokojem podejdź do tematu, nic na siłę.