Spojrzałam dziś w kalendarz i się ucieszyłam. Za kilka dni zaczyna się wielkie kłucie. Po ponad 2,5-letniej bitwie, licznych badaniach hormonalnych, romansie z naprotechnologią, miesiącach monitoringów, kilku diagnostycznych pobytach w szpitalu, 3 IUI i emocjonalnych huśtawkach czuję ulgę, że ten rozdział się definitywnie kończy. Przed nami ostatni przystanek leczenia - in vitro. Bardzo się cieszę, że ta możliwość jest nam dana - niezależnie od efektu końcowego.