huśtawka

Jeśli wydaje Ci się, że Twoje życie jest beznadziejne i nie ma sensu, bo właśnie dowiedziałaś się, że nie jesteś w ciąży to pamiętaj, że to za chwilę minie. Czytałam o tym będąc na dnie rozpaczy, czekając na kolejne wyniki bety, wydawało mi się, że z tego dna już nie wrócę. Było bardzo źle i bardzo smutno. Każda myśl o przyszłości kończyła się skulonym pod kołdrą płaczem. W ciągu dwóch dni po odstawieniu leków wróciłam do życia. Tydzień temu leżałam w kącie i płakałam, bo pierwsza weryfikacja wyszła fatalnie. Już wtedy wiedziałam. W środę wiedziałam już na 100%, było strasznie smutno, ale tego się spodziewałam. W piątek obudziłam się z wrażeniem, że to był jakiś koszmarny sen. I nawet uświadomienie sobie, że to nie był sen nie spowodowało zalewu falą rozpaczy. Co się zmieniło? Czy to po prostu hormony wracają do normy? Z rozsądkiem planujemy kolejne kroki, szukamy kompromisów między zawodowymi obowiązkami a planami prokreacyjnymi, które pochłaniają mnóstwo czasu. Z odwaga patrzymy w przyszłość. Jeśli teraz się nie uda z eskimoskiem, bierzemy głęboki oddech i wracamy do gry po Nowym Roku. Emocje opadły, a jeszcze kilka dni temu nie wierzyłam, że opadną. A więc tak to już będzie, myślę. Życie na emocjonalnej huśtawce. Właśnie tak ona wygląda. Byliśmy na górze, potem na dole, teraz znowu hop w górę! Podziwiam Was wszystkie dziewczyny, które walczycie od lat. Czytam, że kolejne porażki mniej bolą. Zastanawiam się, ile będę w stanie ich znieść. Rozmawiamy o tym. Dobrze, że możemy znowu normalnie rozmawiać, dobrze, że nie płaczemy i zasypiamy przytuleni. Znowu żyjemy. Jakoś. Bardziej zamknięci na zewnątrz, uważni i troskliwi wobec siebie. Samotni, ale razem w tej bolesnej samotności. Czekamy na Ciebie.