chyba jednak nie w tym roku

ale byłam napalona i pełna wiary w to że ten rok będzie owocny. a teraz okazuje sie że szanse są raczej nikłe. najpierw nie udało sie unormować moich cykli. a teraz jak już bym mogła od sierpnia-to zaś walcze z bólem kręgosłupa i nie moge obejść sie bez leków-tramal,minesulin-wykluczone bycie w ciąży. nie przy lekach-a bez nich nie dam rady narazie. mój masażysta-co już tyle razy mnie wyciągnął jest na urlopie. obdzwoniłam wszytskich możliwych-lepszych neurologów w moim rejonie-urlopy i beda pod koniec sierpnia. i jakoś tak smutno dzis. nawet sobie popłakałam. napwno nie bede ryzykować i starać sie przy takim stanie rzeczy. ale dlaczego ciągle coś? a w koło- cyk dziecko w rodzinie patologicznej-bez problemu. udaje sie ot tak,ciąża przebiega ot tak... wszystko jest łatwe.łatwo im nawet żyć,popijają,a opieka kase daje i dziecko utrzymuje- normalnie nóż sie w kieszeni otwiera. normalnie wyć mi sie chce. zobaczymy co powie neurolog.może z końcem roku ruszymy. jedno jest pewne -nie poddam sie póki bedzie choć cień szansy że w naszej rodzince pojawi sie jakiś malutki człowieczek.