Witamy na świecie

NOc przed CC ledwo co spałam. Strach mnie dopadłczy damy rade . Rano wstalismy o 6:30 NIewyspani i zestresowani. Juz na 8 mielismy byc w szpitalu. Wykompałam sie , zrobiłam prowiat dla małzonka. POkreciłam sie zestresowana po domu i o 7:30 ruszylismy do szpitala. Podjezdzajac pos Salve widzielismy jak doktorek ktory miał mi robic CC wchodzi do pracy :) Oczywiscie bylismy nieco za wczesnie wiec musielismy poczekac jeszcze 15 min pod izba przyjec. W koncu wyszedł po nas usmiechniety dr W. Zaprowadziłnas do sali gdzie mielismy spedzic najblizsze 3 dni. Przebrałam sie , pobrano mi krew na badania , wypełnilismy cala mase dokumentow i czekalismy. Podano mi leki ( przeciwwymiotne). Po jakims czasie pojawil sie znowu dr z pielegniarka. Załozono mi venflon i pojechalismy na sale. Maz został pod drzwiami. Miał siedziec na niebieskim krzesełku :) Fote krzesełka na ktorym nigdy nie usiadł zawisnie u nas na scianie :) Z nerwow cisnienie skoczylo mi pos sufit. Z tego co pamietam to bylo cos kolo 180 na 100. Podawanie znieczulenia było bardzo nieprzyjemnie. Zanim skonczyli juz nie czułam nog. Zalozono mi cewnik ( miałam do wyboru czy chce na zywca czy pod znieczuleniem ). Pomogli mi polozyc sie na stol zalozono parawanik i wszedl dr ktory zakwalifikowal mnie do porodu u nich w szpitalu. Tak wiec bylam pod opieka najlepszych u nch lekarzy. Pielegniarki byly niesamowite. Rozmawiały ze mna tłumaczyly co sie dzieje , starały uspokoic choc ja juz trzesłam sie z nerwow. Wydawalo mi sie ze znieczulenie jeszcze nie dzaiała a tu dr mowi ze juz zrobil naciecie testowe i jedziemy z tematem. NIe trawało to długo zanim po serii szarpniec i pociagniec wydostali Zosie. Malutka od razu zaczela plakac i jeszce zanim doniesli ja na stanowisko pilegnacyjne zsiusiala sie po drodze:) cała sala wybuchnela smiechem. Mala plakała w nieboglosy dajac znac ze zasługuje na swoje pkt. Po minucie i silnym nacisku na brzuch wyszla Gosia. Ona potrzebowala zachety do krzyku ale jak juz zaczela to bylo ja słychac w całym szpitalu. Obie moje panny były okrecone pepowinami. Zosia razy a Gocha . Nie mniej jednak wyszły idealnie zdrowe 2600 i 3000g. MOgłam ucałowac dupszaki i stupeczki. Zabrano malutkie na spotkanie z tata. MNie jeszce zszywali . W trakcie szycia okazało sie ze sala bedzie szybko potrzebna bo maja pacjetke ktorej odeszly zielone wody plodowe. PO skonczonym zabiegu zawieziono mnie na moja sale 2 gdzie cały czas trzesac sie czekałam na meza i dziewczynki. Juz do wieczora zostalismy razem. Maz wpatrzony w malenstwa siedział i wychodzic mu sie od nas nie chciało.Wieczorem została, spionizowana , bolało jak cholera ale przynajmniej szybko wracamdo siebie. Sam szpital i personel super. Na pierwsza noc zabrali dziewczynki zebym zregenerowała sieły. POłozna laktacyjna na kazde zawołanie , chetna i szczesliwa ze ktos chce karmic piersia. Po 3 dniach wypisano nas w stanie ogolnym dobrym do domu. I tak zaczela sie nasza przygoda :)