Uparty jak ..... Expresik czyli poskramianie Złośnika akt 1001

Wczoraj byłam bardzooooo wredną MACOCHĄ i schowałam Expresikowi trzy jego ulubione Hero Faktory. Ostatnio ma na ich punkcie obsesję. Od rana do wieczora: robociki, robociki.... Powiedziałam, że oddam jak odrobi lekcje. Nie odrobił i o 18 poszedł spać - już na noc. Zatem nie ma w tym nic dziwnego, że wstał dzisiaj o 4,30. Dla mnie - śpiocha do potęgi N - to środek nocy jest…. Około 6,50 naszykowałam małemu ubranka w wiadomym celu. Ale synuś stwierdził, że teraz to on będzie odrabiał lekcję. Problem w tym, że na słowach się skończyło. Nie chciał zatem ani odrabiać, ani ubierać się - a na koniec założyć butów. Ok - mówię - zatem pojedziesz w pidżamce do szkoły. Dobrze - usłyszałam. Próbowałam łagodną perswazją namówić brzdąca na założenie ubrań. A gdzie tam!!! Zaparł się i już. Słuchając się rad psycholog w y l u z o w a ł a m na maxa.... Efekt - Expresik zszedł w pidżamie i na bosaka do garażu w podziemiach. Zapytałam w samochodzie czy chce się może jednak ubrać. A skądże … nadal nie .... Zatem pojechaliśmy ..... Podjeżdżamy pod szkołę. Ponawiam pytanie. Wiadomo …. nadal nie.... Wychodzimy, oczywiście nadal w stroju nocnym i z gołymi stopami. Nic to myślę, konsekwencja przede wszystkim. Synek jakby zaczął tracić rezon i trzyma się mojego rękawa. Wchodzimy do szkoły... odwaga na wyczerpaniu ..... Pytam czy chcesz się ubrać w klasie. Taaaak, po czym rzucił się biegiem do sali i zaczął bardzo pośpiesznie ubierać. Gdy wróciłam z kapciami z szatni, właśnie kończył zakładać skarpetki... I jak tam? – pytam jak gdyby nigdy nic. Nie lubię pidżamy - usłyszałam. Matko kochana jakąż ja jestem jędzą!!!! Ciekawa jestem na ile te poskromienie Złośnika wystarczy…