skończyliśmy I trymestr:)

Dawno mnie tu nie było, bo niestety znów wylądowałam w szpitalu-25 sierpnia.Znów pokazała się krew, czyli strach, łzy, okropne myśli, pośpiech do szpitala... Nie chce mi się już do tego wracać. Było ciężko, bo stwierdzili odwarstwienie kosmówki...Czyli znowu leżenie. Okropnie się bałam. Wylatywała ze mnie ciemna wydzielina, czasem jakiś gęsty śluz.Byłam przerażona, ale lekarze mówili, że to dobrze, że krwiak się oczyszcza, że jeżeli nie jest to czysta krew to mam się nie denerwować.Łatwo było mówić gorzej zrobić... Mój lekarz wciąż był na urlopie, więc mój kochany mąż poszedł do ordynatora i przedstawił mu całą naszą sprawę, bo nie było nam łatwo, nie znaliśmy nikogo w tym szpitalu.No i zajęli się mną naprawdę fajnie. W sumie to musiałam dużo leżeć, ale cały czas pytali się czy się nie denerwuję:)Mówiłam, że nie:), a było różnie. Jednak musiałam uzbroić się w cierpliwość i mam nadzieję, że zostanie mi to wynagrodzone.W sobotę przestała lecieć ciemna wydzielina i pokazały się żółte upławy.Tak jest po krwawieniu. W poniedziałek wrocił mój lekarz, od razu ulżyło:)We wtorek zrobili mi USG.Myślałam, że umrę przed badaniem, a co zobaczyłam? Jak nasz maluszek pięknie się rozwija:)Nie ma już cech odklejenia się łożyska.Wczoraj skończył 12 tydzień, zdaniem lekarza jesteśmy już bezpieczniejsi.Dziś po długiej nieobecności wróciliśmy do domku.Dobrze mi tutaj. Obawa nie minęła, ale nadal nie bolą mnie piersi i wcale się tym nie przejmuję. Nasz maluszek mierzy 6cm i 2mm, ma już oczka, uszy, nosek.Lekarz powiedział, że już wiadomo, że nie ma rozszczepienia podniebienia, że kręgosłup i kości czaszki są w porządku. Dał mi też zdjęcie. Jak pokazałam mężowi to miał łzy w oczach. Chciałam dotrwać do września, bo myślałam, że wtedy już będzie dobrze i mam nadzieję, że jest. Jestem ciągle na zwolnieniu i muszę się bardzo oszczędzać, ale wczorajszy widok dał mi na nowo siły:)Kocham Cię mój Skarbie.