pomieszane z poplątanym

U nas plecie się życie, pomalutku, leniwie, w miarę spokojnie. Małpka zmienia się z dnia na dzień. Zaskakując nas swoją chęcią współpracy. Nie mówi jeszcze zbyt wiele, w sumie bardzo niewiele mówi, ale zna nazwy zwierząt i umie je podać. Odpuścił nas ten szaleńczy lęk przed przyszłością. Dzisiaj wierzymy, że rozwój Małpki mimo iż wolniejszy to jednak stopniowo idzie naprzód. Widocznie Małpka ma swoje własne tempo. Ostatnio strasznie wymusza, drze się przy tym niemiłosiernie. Wszystko mu przeszkadza, trochę mnie bije ale gdy widzi, że mi przykro to próbuje mnie pocieszyć. Przejmuje się moja smutną miną. Na początku drogi adopcyjnej wypatrzyłam konika na biegunach. Takiego starego, mocno używanego ale w bardzo dobrym stanie. Gdy zobaczyłam tą zabawkę wiedziałam że będzie super dla dziecka. Nie myliłam się. Małpka uwielbia tego konika, bardzo go eksploatuje. Buja się i buja. Pomału przyzwyczajam się do myśli o Gasieniczce która rośnie pod sercem. Choć czasem mam wątpliwości, czy ono jest tam na pewno. Nie mam żadnych dolegliwości, czasem tylko mdłości. Aż wierzyć się nie chce. Zakupiłam kosz Mojżesza dla maluszka, i znowu taką mam radość w sercu. Mnóstwo obaw, oczywiście. Przelatuje mi przez myśl, że zbyt odpowiedzialne to to nie jest. Ciąża tak szybko po adopcji, gdy Małpka wymaga jeszcze tak wiele pracy. Niestety ciąże z zaskoczenia nieco destabilizują życie. Teraz mocno układam plan kto, co i kiedy ma robić. Już usłyszałam, a na co Wam tyle dzieci? No na co?