Jutro pierwsze spotkanie, nerwy nie pozwalają na zajęcie się czymkolwiek. Tak wiele emocji, tak wiele oczekiwań, tyle nadziei. Staram się tłumić te emocje. Nie oczekiwać niczego specjalnego... ale jadę na spotkanie z moim dzieckiem. Moim Maleńkim Syneczkiem. Odliczam godzinę za godziną które nas dzielą...
Jakże trudno będzie jutro się rozstać, i czekać aż znowu będziemy razem.
Nie śpię już dwie doby, mam nadzieję, że dziś w nocy zasnę choć na chwilę, by jutro mieć siły i radość w sobie. Oby było pięknie, oby serce powiedziało nam co robić.
Do zobaczenia jutro Syneczku ♥