pada deszcz nie ja

I wciąż też mam nadzieję...

smutno mi strasznie ale jakos nie moge uwierzyc ze to na pewno koniec.czasem los płata figle. mam kolezanke co miala takie okresy,skape do 3 miesiaca-dlatego nie myslala ze moze byc w ciazy. poszla do gina bo pobolewal ja brzuch przez caly miesiac. okazalo sie ze jest w 3 miesiacu. byla w szoku. poczekalabym do wizyty. ja nadal kciuki trzymam. i podziwiam cie.

A może jednak będzie dobrze tym razem. Trzymam kciuki.

ja też Ci życzę, aby było dobrze, ale "dobrze" oznacza dla mnie: abyś ty dała sobie z tym radę, abyś miała siłę. Powiem uczciwie, że mam bardzo mieszane uczucia wobec częstych na Boćku komentarzy "to nie musi być miesiączka, to może być przesunięte krwawienie implantacyjne, nie załamuj się, nie trać nadziei". Wiem, że stoją za nimi oceany dobrej woli i intencji, ale... w efekcie to często tylko przedłuża ból tej sytuacji, bo osoba cierpiąca z powodu braku ciąży cierpi dłużej i dłużej się karmi nadzieją. Ja wiem, że nigdy się nie da powiedzieć "nigdy" i "zawsze". Tak, krwawienia implantacyjne się zdarzają, ale jeśli krwawienie występuje w terminie miesiączki i jest krwiste (a nie: śluz podbarwiony krwią, śluz z brunatnymi pasmami) to na 99,999999% jest to po prostu okres, a nie sygnał wczesnej ciąży. Sama szukałam w swojej miesiączce krwawień implantacyjnych i robiłam to nie raz, i nie dwa. Albo podkrwawiań ciążowych. Robiłam to mimo tego, ze wiedziałam w sobie głęboko, że się oszukuję. Cykle, w których po prostu przyjmowałam ten ból mówiąc "nie, nie udało się, jest mi smutno, cierpię, będę płakać teraz przez cały dzień" były o wiele łatwiejsze mimo tej porażki, niż cykle w których kurczowo się łapałam nadziei i nie pozwalałam je w spokoju odejść. piszę to tak ogólnie, do nikogo osobiście. Po prostu pamietajmy, że nadzieja może wzmacniać, ale czasem może być też w niezamierzony sposób okrutna.

To prawda nie można przeginać w żadną stronę ale czasem po prostu chcemy zaczarować rzeczywistość mimo, iż z tyłu głowy gdzieś się nam kołacze, że się oszukujemy. Trudne to wszystko.

Kochana też czytam twój blog, i trzymałam za ciebie mocno kciuki! Podziwiam twoją determinację i wolę walki, będę brała z ciebie przykład ! Trzymaj sie swojego i niech cię nic nie zachwieje ! Jestem pewna że niebawem będziesz mamą !

Do przodu! To dobry kierunek! To jedyny właściwy kierunek. Zawsze bliżej i bliżej celu. Świadomość celu i przekonanie o jego osiągnięciu zbliża do niego o wiele bardziej, aniżeli rozpamiętywanie potknięcia, które jest elementem dochodzenia do czegoś naprawdę wielkiego i wspaniałego.