no i zaraz roczek :)

witam się po bardzo długiej przerwie. ROk temu: Jeszcze rok temu byłam w ciąży. Nie miałam na nic siły, byłam wielka ale szczęśliwa.Miałam termin porodu na 13 stycznia i pamiętam jak mąż mówił: Ty leż kochanie i nóżki zaciskaj żeby mały się urodził w moje urodziny (czyli 13.01 ur.emka).Dzień przed porodem późnym wieczorem mieliśmy jeszcze wizytkę i dr mówił ze do porodu jeszcze daleko :) Ale mój synek już wtedy pokazał kto tu rządzi i kto tu jest najważniejszy i postanowił urodzić czyli tydzień przed terminem czyli 4.stycznia2011. A teraz : Mój synek jest cudownym, wesołym i żywym chłopcem. Od 7 miesiąca raczkuje, miesiąc temu postawił pierwsze samodzielne kroczki-{choć jeszcze sam nie chodzi}. A kilka dni temu wzruszył mnie do łez: ja mówię mama a on mama, mówię tata a on tati, mówię asia a on acia, mówię ciacia a on cioci, mówię Paweł a on Pawa . Normalnie słodziak mój mały kochany. Kubuś uwielbia najbardziej na swiecie swoją kuzynkę 4-letnią Natalię, zawsze z nią łobuzuje :). Ale muszę napisać że jestem z niego mega dumna bo potrafi się sobą sam zająć. Nie muszę być z nim ciągle. Mogę posprzątać, ugotować, posiedzieć przy kompie... Kubuś jest naszą miłością, naszym szczęściem...naszym bądziolkiem kochanym. Nie wyobrażam sobie życia bez niego. Dla chętnych kilka zdjęć https://picasaweb.google.com/100943412025526581569/NaszeSzczescie?authkey=Gv1sRgCMKA5IHFucSU8QE A za 2 dni kończy roczek. Sama nie wiem kiedy to minęło. Czas leci jak szalony. Dziś zamawiam mu tort, zaczynam szykować już imprezkę. .......................................................................... A teraz coś mniej radosnego. CIągle myślę o moim utraconym dziecku. O braciszku bliźniaku Kubusia. Piszę braciszku...bo nie wiem dlaczego, ale ja jestem pewna że to był chłopiec. Jak czasem patrzę Na Kubunię to myśle jak wyglądałby mój drugi synek, moje kochane dziecko. Za 2 dni razem z Kubuniem dmuchaliby świeczkę na torcie. Zamiast tego to ja zapalę mu świeczkę i pomyślę ciepło o nim. Spij słodko aniołku... pozdrawiam cieplutko i obiecuję ze będę częściej coś pisać