nie nadążysz za babą

\\"o czym jak ostatnio myślę ze zapominam płacic rachunki??\\"
to zdanie z mojego ostatniego wpisu.
ja wiem o czym myślałam.
Ja myślałam że jestem w ciąży.
Porobiło się....
od lipca, czyli od łyżeczkowania, coś dziwnego się dzieje ze mną. @ trwa do 14 dni, żywa krew na przemian z brudzeniem wręcz na czarno. Objawy płodności poszły w las. A zawsze były takie bardzo wyraźne.
No i TEN cykl: 28 sierpnia - ostatnia @. 30 września - @ wciaż brak. W międzyczasie objawów płodności zero jakichkolwiek więc ominęłam \\"te\\" dni \\"na czuja\\". Biorąc pod uwagę tylko regularność dotychczasowych cykli.
1.października - lekarz. I niespodzianka: endometrium tylko na 10 mm, jakiś pęcherzyk w jednym jajniku, tylko nie wiadomo czy jeszcze pęknie czy już przerośnięty, w drugim niby była owu a niby nie było a jak była to nie wie nikt kiedy. Jednym słowem - groch z kapustą.
\\"czy mogę być w ciąży\\"? pytam. Trudno powiedzieć... widok na usg zbija lekarkę z tropu. Sama nie wie, ale zakłada ze jestem po owu ale już dobrych kilka dni bo to endo dosyć grube (jak na mnie to wcale nie!) no i płynu w zatoce Douglasa nie widać.
\\"Luteina wywoła krwawienie jeśli nie jest Pani w ciąży, a podtrzyma jeśli ciąża jest\\". Tyle to i ja wiem. Wracam do domu i zapodaję lutkę.
Pierwszy dzień - nic.
Drugi dzień - nic.
zaczynam podejrzewać. Boję się. M idzie na studia. Ja zaczęłam pracę w szkole językowej, na wstępie szefowa zaznaczyłą ze te grupy nie są na rok tylko długodystansowo bo ona ma już dosyć mojego pojawiania się i znikania, jak teraz wracam do na słowo honoru że na stałe. Słowo honoru dane.
Co by tu jeszcze. Na przykład, nie mamy już pokoiku dla trzeciego. Mamy dwa rowery i dwa krzesełka dla naszych maluchów. Kto woziłby trzecie? No i miejsca w aucie na trzecie brak. No i kasa, kasa, kasa! Pozbyłam się prawie wszystkiego po Gabi i Artku! Trza by kupować wszystko na nowo. No i te nocki, coraz to lepsze, dzieci coraz większe, zaplanowane już wakacje na przyszły rok. I te coraz częstsze weekendy bez nich bo juz duzi i zostają z babcią. I ta moja swoboda odzyskiwana pomału....
trzeci dzień - nic.
czwarty dzień - nic.
Zaczynam mieć pewność. Ale nie płaczę, nie rozpaczam! Jestem przerażona, nie śpię w nocy i wszystko organizuję: wózek chcę taki jak mają Robert i Ewka dla swojej Ninki. Ciuszków wszystkich nie oddałam, podczas porządków nad garażem znalazłam w wersalce dwie wielkie reklamówy maleńkich kaftaników. Jak one się tam zakamuflowały??? to znak, mają jeszcze mi służyć!! studia M trwają rok, bo to podyplomowka, prawie skonczy zanim urodzę. Wyliczam mniej więcej - wychodzi początek lata, Boże, zawsze chciałam mieć dziecko na lato!! do tego czasu kupimy nowe auto, znajomi mają salon Citroena, może sprzedadzą taniej jakąś wersję demo, w tej większej cytrynie wchodzą 3 foteliki do tyłu. Łóżeczko to kwestia ok 120 zł. Materacyk jest. Artuś będzie już mądry, prawie 3-latek, nie to co 23-miesieczna Gabi jak on się rodził. Nie powinno być tragicznie....
piąty dzień - nic.
nie będzie tragicznie. Będzie cudownie! zawsze chciałam trójeczkę! Gdy ciąża się potwierdzi, zrywam wychowawczy, wracam do szkoły i zaraz na L4. Zależnie od płci, albo Gabi albo Artuś będzie miał w przyszłości współlokatora w pokoju. Nie musimy mieć osobnych pokoi dla każdego. Wszystko się ułoży, będzie fantastycznie!!!!
szósty dzień - koniec luteiny. wg ulotki @ ma jeszcze 10 dni żeby się pojawić. Ale ja już jestem taka pewna ze się nie pojawi. Już tak się cieszę. Jestem nienormalna! w ciagu kilku dni od totalnego przerażenia i paniki przeobraziłam swoje uczucia w niecierpliwą, nierozsądną radość oczekiwania. Zniknął strach o siebie, co będzie po kolejnej ciąży. Co z moimi oczami. Co z zarabianiem pieniędzy. Mina szefowej w szkółce nawet nie przyszła mi do głowy, to najmniej ważne. Najwyżej skresli mnie całkiem i nigdy już nie przyjmie. Już widzę oczami wyobraźni siebie jak karmię malucha piersią a Gabi z Artusiem zasypiają obok. Tym razem karmienie udaje mi się. Postanawiam modlić się codziennie by dziecko było nie tylko zdrowe ale i spokojne i lubiące spać. Po tym co przeszłam z Artusiem, mam prawo prosić o spokojne dziecko. Proście a otrzymacie. W najgorszym wypadku dostanę chociaż siłę by przetrwać trudności. Będzie naprawdę super!!!!
no i nadszedł siódmy dzień
Przyszła z samego rana. Nie wierzyłam że będę musiała to zrobić ale wg zaleceń ginki wykupiłam antykoncepcję. Nie w celu antykoncepcyjnym - przekonywała mnie. Lepiej będzie mojemu organizmowi z włączonymi hormonami. Tak mi smutno się zrobiło z powodu tej @ że uwierzyłam w to wszystko co ginka powiedziała i zaczęłam brać pigułki.

I bardzo dobrze! Przecież wcale nie chciałam mieć kolejnego dziecka. Mam już wszystkich w domu. Nie bedzie zmiany samochodu. Nie będzie wydatków. Ciuszki oddałam koleżance dla jej kuzynki rodzącej lada dzień. Przynajmniej miejsce w wersalce mam. I w czerwcu znów do Turcji polecimy a za tydzień pojadę do spa a od poniedziałku idę na solarium!!
Obrażona jestem, tylko nie wiem na co. I sama nie wiem czego chcę. Sama za sobą nie potrafię nadążyć. Albo za własnymi hormonami. I chce mi się płakać. Czuję ulgę ze nie jestem w ciąży ale chce mi się płakać za tym dzieckiem któe już zdążyło począć się w mojej głowie i sercu.
Te ostatnie dni uświadomiły mi że chcę być jeszcze raz w ciąży!!!
Ale przecież ja już nie mogę być jeszcze raz w ciąży!!! Bo tak naprawdę tego nie chcę, tylko wydaje mi się że chcę.
I już nic mi się nie chce pisać bo chce mi się tylko płakać.
przez wszystkie te dni nawet słowem nie pisnęłam M o niczym.tylko nie wiem dlaczego. Czy ze strachu, czy chciałam zrobić niespodziankę.
ależ ze mnie egoistka!!!!!!
przepraszam was dziewczyny!