Mikołaj..

Wielkimi krokami zbliża się dzień, na który wyczekiwałam z utęsknieniem jeszcze pare lat temu.. Pamiętam jak czuwałam całą noc w oczekiwaniu na prezenty przynoszone przez Mikołaja, które oczywiście podrzucali mi moi rodzice.. Wczoraj kiedy tak rozmawiałam z dzieciakami o tym, co by chciały dostać od Świętego Mikołaja słyszałam wiele.. jedni chcieli książki, inni lalki, a jeszcze inni samochody... we wszystkich jednak mikołajkowych prezentach bardzo często powtarzało się jedno zdanie: "chciałbym wrócić do domu, spędzić święta z mamą i z tatą". Smutne.. Może niektorym z nich uda się spełnić to marzenie ale dla większości jest to coś nieosiągalnego - przynajmniej w tym roku.. Kiedy tak rozawiałam z dzieciakami na temat marzeń i prezentów jedna z dziewczynek zapytała mi się jaki prezent ja bym chciała od Świętego Mikołaja.. Uśmiechnęłam się tylko i nic nie powiedziałam.. Możecie nie uwierzyć ale jeden z wychowanków powiedział: "Pani marzeniem jest dzidziuś, ale Mikołaj nie może spełnić jej marzenia" i zajął się spowrotem rysowaniem.. Zatkało mnie.. Nie wiem czy moja tęsknota za upragnionym maleństwem jest juz wypisana na mojej twarzy, czy ten maluch po prostu wyczuł we mnie pokłady miłości i ciepła... Nie wiem..

Mikołaju wiem, że pewnie nie spełnisz mojego największego marzenia - przynajmniej jeszcze nie w tym roku - ale wierze, że kiedyś przyjdzie taki dzień, w którym podziękuję Ci za najwspanialszy prezent na świecie