Egoizm jest w modzie

Egoizm jest w modzie, może zawsze był- nie wiem. Czuje,że jestem za mało egoistyczna. Czuję,że mój świat się wali- nie od dziś tylko od momentu kiedy padły magiczne słowa- starujemy. Częściej niż wcześniej wpadam w panikę, częściej niż wcześniej nie rozmawiam z moim m. Od jakiegoś czasu omijamy temat jak jeża, tzn od czasu do czasu pada zdanie o nowym rządzie i o refundacji,ale to tylko takie muśnięcie. Sygnał,że jesteśmy na bieżąco. Przestała się czuć szczęśliwa, powiedziałam o tym m. Powiedziałam wprost siedząc przy stole i popijając herbatę, nie było to wyznanie rozhisteryzowanej żony. Spokojnie i bez emocji powiedziałam,że nie czuję się szczęśliwa. O zgrozo T się trochę przestraszył i ... był tego wieczoru pierwszy od dawna sex. Dotarło do mnie,że nei zrozumiał nic z tego co mu powiedziałam. Zaczynam chyba trochę czuć się zmęczona i boję się,że jednak się nie uda a ja tracę czas, bo już mogłabym kochać inne dziecko, które jest na świecie. Juz wiem,że mój mąż nie zgodzi się na przysposobienie. A najbardziej w tym wszystkim wkurza mnie podejście typu: nie martw się- będzie dobrze. Laparoskopii się nie bój, bo nie ma czego- zwykły prosty zabieg-ivf tez miało byc proste. Zarodek do brzucha i ciąża. A nie jest. Tak więc powinnam egoistycznie zacząć myśleć na poważnie o skierowaniu energii w inna stronę.