Dom pełen dzieci

Dotarliśmy do 34 tc. Nasz synek ma już 3100 gramów. Jest duży, zdrowy i silny. Uff... jest już bezpiecznie. Więc stres nas puścił. Jestem olbrzymia, nie zgrabna, ociężała. Tygodnie leżenia zrobiły swoje, zero sił. Teraz wolno mi już wznowić aktywność, mogę iść na spacer, na zakupy. Nareszcie bo czułam się jak w klatce. Dostaliśmy zdjęcie z usg, z buźką maluszka. Mąż twierdzi, że podobny jest do mnie :-) Torbę do szpitala mam spakowaną. Rzeczy dla Maluszka przygotowane. W zasadzie jestem gotowa. Tylko co do imienia nie możemy się dogadać. Tak więc maleńki jest bezimienny, jak.na razie :-) Małpka wrócił na zajęcia do żłobka, mimo moich oporów. Bałam się , że będzie chorował ale jakoś się trzyma. Od dawna nie było żadnej infekcji. Babciowe metody chyba działają. Wspomagamy Go tranem i jak na razie jest ok. Masaże i aromaterapia też robią swoje. Pozostaje problem z mówieniem, nadal mówi niewyraźnie. Ale mówi, sporo. Próbuje wyrażać się zdaniami. Śpiewa, uczy się wierszyków. Bardzo się zmienia. Pobyt w żłobku sporo Mu daje. Jest bardzo pewny siebie. Stara się więcej rozmawiać, wychodzi z Niego mały dyktator. Próbuje wymuszać, narzucać swoje zdanie wśród dzieci ale i Paniom. W domu jest głośny, i czasem potrzebuje czasu tylko dla siebie. Wtedy idzie do sypialni, kładzie się do łóżka i słucha muzyki. Czasem przyśnie a czasem poprostu poleży w spokoju. Ma apetyt i robi się pulchniutki. Jest taki bobasek. Uczy się szybko i łatwo. Niestety nadal mnie szczypie i gryzie. Staram się mówić Mu, że boli i jest nieprzyjemne. Wtedy się przytula ale i tak za chwile szczypie. Jednak wyraźnie zmniejszyła się częstotliwość wiec mam nadzieję, że z czasem ustanie całkiem. Uderzanie głową ustało wiec jesteśmy pełni nadziei. Budzi się wcześnie rano i domaga się wyjścia do żłobka. Wydziera się tak, że głowa puchnie. Dostał zaproszenie na urodziny do koleżanki, chodzi i śpiewa sto lat. Jest fajny. Jedyny problem jest z chwytem pęsetkowym, mimo terapii i ćwiczeń Małpka ma straszne napięcie w rękach. Spina się tak bardzo, że manipulowanie sprawia Mu duże trudności. Więc postanowiliśmy zapisać się na basen. Może woda rozwiąże problem. A jak nie to poszukamy gdzieś indziej rozwiązania. Zastanawiam się czy dodatkowe zajęcia dla Małpki to dobra rzecz. Bo chciałam zapisać Go dodatkowo na takie zabawy sensoryczne. Ale jak to mówią co za dużo to nie zdrowo. Tylko jak określić czy to jest jeszcze wspomaganie rozwoju czy juz nadwyrężanie dziecka? Ostatnio dowiedziałam się, że większość mojej grupy dostała dzieci. Dwie maleńkie dziewczynki. I bliźniaki chłopcy tez maluszki. Pomyślałam sobie, że gdybym nie zdecydowała się wtedy na Małpkę to być może jedna z tych dziewczynek byłaby moja. Ale zaraz za tą myślą przyszło poczucie, że to nie tak. To właśnie Małpka jest nasz ! Tego nic nie zmieni. Postanowiliśmy również starać się ponownie o córeczkę. Mamy już przygotowane dokumenty. Złożymy je pod koniec roku. Wtedy Małpka skończy trzy latka, Malutki będzie 8 miesięcznym Bobasem i spokojnie możemy oczekiwać na kolejne dziecko. Bo czas nie jest dla nas łaskawy. Mamy już 36 i 39 lat. Zanim odchowalibysmy dzidziusia to minąłby przy najmniej rok. A że kolejne musi być młodsze to robi się mały bałagan. Stąd nasza decyzja.