co dalej?

Pan Doktor jest bardzo szanowany w swojej branży. Tak jak Jego koledzy zapewniał mnie, że mam szansę na naturalna ciążę i na ciążę z iui. Trzecia porażka chyba zniechęciła Go do dalszego leczenia. Znam już tą lekarską minę kiedy nie wiedzą co z człowiekiem zrobić i jak Go szybko usunąć z gabinetu. Niestety nie ma opieki paliatywnej dla osób niepłodnych. Zrobiłby 4 raz iui ale ani ja ani mąż nie wierzymy już w powodzenie. I tu padło pytanie o in vitro. Oczywiście na program się nie załapiemy ale jest refundacja leków. O suchym chlebie w jednych butach i bez schodów w domu dalibyśmy radę uzbierać na zabieg. Problemem jest moja psychika. Jestem totalnie załamana i czuję, ze nie mam siły walczyć. Chciałabym zrobić sobie z pól roku przerwy. Zająć się mamą. Z drugiej strony boję się, że zabiorą refundację leków in vitro albo nawet zabronią je robić w Polsce. Wtedy cena będzie dla mas zaporowa. Skąd czerpać siłę i która droga jest właściwa? Chciałabym też zrobić w coś tylko dla siebie. Tak mało mnie ostatnio w moim życiu.