30tc

Za nami pełne 30tygodni,wkroczyliśmy w 31tc i aż nie mogę uwierzyć gdy o tym myślę :) Cieszy mnie to. Pod skórą jednak czasem przyczai się strach,szczególnie gdy się gorzej poczuję,gdy dzieje się coś czego nie znam,bo nie wiem czy to "normalne" w ciąży,czy może trzeba już interwencji lekarza.Najbardziej boję się czegoś nagłego,nie tego,że np zaczęły by się skurcze i pojechalibyśmy do szpitala tam by podali leki lub ewentualnie przetransportowali do specjalistycznego szpitala,tylko tak jak było przy Karolci nagły krwotok i... ale modlę się za swój spokój i za łaskę donoszenia tej ciąży. Wiele ludzi powtarza,że już jest bezpiecznie,że jest dalej niż z Karolinką itd.,ale ja w szpitalu napatrzyłam się na tak różne przypadki wcześniactwa i nie chcę by moje kolejne dziecko musiało to przechodzić,bo konsekwencje urodzenie niedojrzałego maleństwa są naprawdę ogromne. Nie wyklucza to tego,że kocham moją Karolinkę ponad życie!Zawsze będę jej wdzięczna za jej siłę i upór.Gdy patrzę na nią dziś jako czterolatkę to aż nie mogę uwierzyć,że jeszcze niedawno była taka maleńka.Z drugiej strony gdy sobie myślę jak wyglądała gdy się urodziła to ta córeczka w moim brzuszku wydaje mi się już niesamowicie duża;) Karolinka dziś pierwszy raz powiedziała,że już nie może doczekać się siostry,że już by chciała żeby się urodziła :) Miłe to,zobaczymy jak będzie potem w rzeczywistości;) Karolinką jest też niesamowitą strojnisią,dla niej największą karą jest założenie spodni... :) oczywiście na spacer o.k.,ale w domu zaraz się przebiera i gdy rano tylko otworzy oczy to pyta:mamo,ale dziś założysz mi spódniczkę/sukienkę? Raz poprosiłam ją:Karolinką dziś załóżmy spodnie,zgodziła się z wielkim żalem,ale wytrzymała tylko do południa,gdy zniknęłam na chwilę w kuchni przychodzę,a ona zamknięta w swoim pokoju mówi żebym nie wchodziła bo to niespodzianka,po chwili wychodzi ubranka już w spódniczkę :) Kocham te moje córeczki choć ta w brzuszku jest jeszcze dla mnie taką wielką tajemnicą.M. ostatnio powiedział,że jeszcze mnie nie widział z takim brzuchem jak mam teraz ;) no cóż coraz ciężej już mi zakładać skarpetki czy obcinać paznokcie u nóg ;) Tęsknię też za szaleństwami z Karolcią,nawet za wzięciem jej na ręce,ale wiem,że już niedługo będzie jak dawniej,choć co ja piszę!Będzie zupełnie inaczej :)))) Za tydzień wizyta,mam nadzieję,że dotrwam w dwupaku.