Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Pamiętaj że nie jesteś sam w walce z niepłodnoscią! Na tym podforum piszemy o targajacych nami uczuciach. O naszych największych radościach i ogromnych smutkach. Staramy się sobie wzajemnie pomóc, a przez to pomagamy także samemu sobie.

Moderator: Moderatorzy Muszę o tym porozmawić

krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Mam córeczkę, 9lat, po invitro, 3 podejście, pozostało trzy zamrożone zarodki. Po trzech latach narodził się synek, poczęty naturalnie. Synek wymagał i wymaga rehabilitacji, ma zaburzenia koordynacji, ONM. Całkiem sobie dobrze funkcjonuje ale deficyty rozwojowe ma i pewnie już tak zostanie mimo ciągłej rehabilitacji. Z powodu jego niedomagań temat mroziaczków został świadomie oddalony ponieważ synek wymagał poświęcenia mu czasu więcej niż przeciętnemunmu dziecku. To że synek się począł naturalnie to był cud, bo o pierwsze dziecko walczyliśmy 7 lat.
Teraz mam 40 lat, zapomnieć, że są jeszcze trzy zarodki, nie mogę. Chcę dać im szansę, chcę urodzić, chcę mieć jeszcze dzieci. To takie dla mnie naturalne, że zarodków nie można zostawić..... ale mój mąż ma niestety odmienne zdanie, czasem mówi, że nie chce mieć więcej dzieci, czasem, że po tylu latach dzieci mogą urodzić się chore, czasem że jak synek ma problemy to kolejne dzieci również.
Z wielką goryczą i łaską powiedział, że jak tak bardzo chcę to wyrazi zgodę na podanie mroziaczków, ale on tego tak naprawdę nie chce i robi łachę i fochy, że ulega moim zachciankom. Boli mnie to bardzo, przecież tak nie powinno być. Nie mam kumu się wygadać ani kogo poradzić co robić. Rodzina nie wie, że córka jest po in vitro, a tym bardziej że gdzieś tam są nasze zarodki-dzieci. Nie chcę dawać zarodków do adopcji bo jestem przygotowana na kolejne dzieci. Niech chcę by się wychowywały w innej rodzinie. Tego mąż nie rozumie, a może ze mną jest coś nie tak? Proszę, napiszcie co o tym myślicie.
Awatar użytkownika
Pokrzywa86
Posty: 140
Rejestracja: 15 mar 2014 22:41

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: Pokrzywa86 »

Hmm. Wydaje mi się, że w takiej sytuacji to musicie więcej rozmawiać... Bo ok- zgodzi się i zajdziesz w ciąże a on Cię np. zostawi? To zły scenariusz bo już macie dzieci. Tu chyba nie ma prostego wyjścia, musicie rozmawiać aż coś wymyślicie...
niepłodność idiopatyczna (wszystkie wyniki w normie, hsg ok, armia męża ok, amh - 3)
31.03.2014 - ICSI - ;-(

2 kulki na zimowisku...
krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Ale mój mąż nie chce rozmiawiać. Odkąd ma dwoje dzieci, tamte, zamrożone go już nie interesują.
Ja czuję odpowiedzialność za ich los mimo wielu obaw, a mój mąż ma zbyt wiele obaw by czuć się za nie odpowiedzialnie i potrosze chciałby "odpocząć".
Każda napoczęta rozmowa kończy się niepowodzeniem i wzajemnym niezrozumieniem. Czasem mi się wydaje, że faceci nie czują tak wielkiej odpowiedzialności za swoje dzieci bo mogą ich mieć na świecie wiele i o tym nie wiedzieć. Matka zawsze wie ile dzieci ma.
Pionka
Posty: 1012
Rejestracja: 26 gru 2013 22:39

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: Pionka »

Wydaje mi się że warto spróbować, niemniej jednak istnieje szansa, ze mrozaczki się nie przyjmą - myślę, ze to dobry argument dla męża, 100% szans nie macie ;-) Ale nadzieję jakąś zawsze. Zastanawia mnie tylko jak piszesz o swoim synku, ze potrzebuje opieki, czy posiadając kolejne dziecko będziesz Mu w stanie poświęcić tak samo dużo uwagi jak dotychczas, jeżeli tak, to wg mnie warto spróbować.
09.06.2015 r. - pojawiła się Małgosia, 2900 g, 55cm SZCZĘŚCIA!! :)
Miniula
Posty: 755
Rejestracja: 16 kwie 2012 19:38

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: Miniula »

Krzysioala przeczytałam kilka razy to, co napisałaś. I myślę, że możesz być niesprawiedliwa dla męża.
Macie dwoje dzieci,w tym synka, który, jak sama piszesz, wymaga wielu starań, nakładów czasu, pracy i, zapewne, finansów.
Piszesz, że wg Ciebie Twój mąż nie czuje się odpowiedzialny.
Jest wręcz przeciwnie. On czuje się bardzo odpowiedzialny, ale za dzieci, które już są, które nie są potencjalne, ale jak najbardziej realne.
Sytuacja gospodarcza jest jaka jest. Naprawdę wiele nie trzeba żeby znaleźć się na dnie.
Nie piszesz kto na codzień zajmuje się dziećmi, kto w głównej mierze utrzymuje dom. To nie są błahe sprawy, zwłaszcza, jeśli jest dziecko wymagające terapii.
Twój mąż może bać się wielu rzeczy, głównie tego, że nie podoła wychowaniu i/lub utrzymaniu kolejnych dzieci, zwłaszcza, jeśli urodzą się chore (co jest możliwe).
Rozumiem Twoją chęć urodzenia kolejnego dziecka/dzieci. Ale popatrz na sprawę nie tylko z perspektywy swojej chęci bycia w ciąży i rodzeni dziecka. Popatrz z perspektywy człowieka, który będzie potem odpowiedzialny za utrzymanie Was wszystkich, bo Ty zapewne zostaniesz wtedy z dziećmi (o ile już nie jesteś).
W naszym domu to ja jestem osobą, na której spoczywa odpowiedzialność za utrzymanie rodziny i wiem, jak niesamowity jest to ciężar.
Tylko że ja, jako kobieta, w razie czego zostanę usprawiedliwiona, bo przecież "to mężczyzna powinien" zajmować się tymi sprawami.
A Twój mąż? Jeśli sobie nie poradzi? Pomyślałaś o tym?
Jego obawy to nie fanaberia. To realne problemy, które dla Ciebie są mało istotne.
Ty myślisz o tym, co jeszcze chcesz mieć.
Twój mąż myśli o tym, co już macie.
Popatrz na problem z jego perspektywy zamiast oskarżać o brak odpowiedzialności.
Może dzięki temu uda Wam się naprawdę porozmawiać?

Cuda czasami przybierają formę, jakiej się nie spodziewaliśmy, o jaką nie prosiliśmy, jaka może nas niekiedy przerażać. Ale nadal są cudami, odpowiedzią na nasze modlitwy... A może po prostu wynikiem naszej pracy...

Miniek już Miniulowy :love:

Nela8


krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Miniula, to co napisałaś ma duże znaczenia dla mnie. Pozwolę sobie na polemikę z paroma Twoimi stwierdzeniami. Bo to wszystko nie jest takie czarno/białe.


>Rozumiem Twoją chęć urodzenia kolejnego dziecka/dzieci. Ale popatrz na sprawę nie tylko z perspektywy swojej chęci bycia w ciąży i rodzeni dziecka.
Chęć posiadania dziecka owszem mam, ale mogę bezproblemowo z tego zrezygnować, pogodzę z się z tym bo mam już dwie urocze perełki i to jest już bardzo dużo. Problem w tym, że są dzieci które się już poczęły, które mogą faktycznie chcieć się narodzić, czekają na swoją szansę.

> Jego obawy to nie fanaberia. To realne problemy, które dla Ciebie są mało istotne.
Pewnie tak, są mało istotne. Wiem, że jak oddam ich do adopcji to będę ciągle się bić z myślami, czy gdzieś tam się narodziły moje dzieci, czy są zdrowe, czy są szczęśliwe? I tak do ostatnich dni mego życia ..... Dla mnie to nie jest proste, wiem że będę z tego powodu cierpieć, ma mam taki wredny typ charakteru. Wolę je mieć przy sobie z wszystkimi ewentualnymi konsekwencjami.

>Ty myślisz o tym, co jeszcze chcesz mieć.
Nie, myślę o tym co faktycznie jest i chcę z tym (nieładnie to ujmując) "zrobić porządek". To nie jest dla mnie tworzenie czegoś nowego, to jest zakończenie etapu, który już kiedyś dawno temu wspólnie zaczęliśmy.

Domem i dziećmi zajmuję się ja, mąż pracuje. Tak, on jest odpowiedzialny za dochód rodziny. Ja jestem wariatką, jestem w stanie sprzedać wszystko, mieć coś małego, niedrogiego, by móc być uczciwym wobec siebie i swoich czynów. Myślę, że moja przeszłość ma wpływ na moje przekonania. Moja mam usunęła piąte dziecko, ja bylam czwartym. Teraz widzę jak bardzo się z tym męczy. Mam w jej maczarniach swoj udział, bo mając 16 lat, nie wiedząc, że miałam mieć młodsze rodzeństwo, zaśpiewałam jej moją pierwsza gitarową piosenkę o nienarodzonych dzieciach. Oczywiście się rozpłakała, a ja nie wiedziałam dlaczego? Powiedziała mi 10 lat później.

Wiem, że w Polsce jest tysiące zarodków, które są opuszczone. Nie wiem jaki czeka los moje zarodki. Nie wiem jakie będzie prawo w Polsce, co się z nimi stanie. Przecież wszystkie nie mają szanse na adopcje. Dla mnie to jest ostatni dzwonek by je przyjąć, dać im szanse. Nie muszę mieć więcej dzieci.
Jeśli nie, to zostanie mi tylko bicie się z myslami do końca życia.
Jest jeszcze druga strona medalu, jeśli faktycznie się narodzą w rodzinie adopcyjnej, mogą chcieć w wieku dorosłym odszukać swoją rodzinę. Każdy ma prawo do swoich korzeni. I nie daj Boże my rodzice będziemy jeszcze żyć. Mam tak wiele dylematów, że czasem mi już głowa od tego pęka.
Kiedyś te mroziaczki były traktowane przez nas niezbyt poważnie, w sensie, że szanse narodzenia się z nich dziecka były bardzo nikłe. Teraz to się zmieniło. Nagle szanse wydają się realne, mimo że statystycznie rzecz ujmyjąc powinno się dziecko nie narodzić, tym bardziej, że jeden zarodek był słaby i wręcz napewno mrożenia nie przeżyje. Ale to tylko statystyka, która może sprawić nam psikusa.
Miniula
Posty: 755
Rejestracja: 16 kwie 2012 19:38

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: Miniula »

krzysioala pisze:Domem i dziećmi zajmuję się ja, mąż pracuje. Tak, on jest odpowiedzialny za dochód rodziny.
Wiem, że nie wszystko jest czarno-białe, ale sądzę, że tu leży pies pogrzebany w postawie męża.
Ty jesteś w stanie wszystko sprzedać... A gdzie będą mieszkały Wasze dzieci (z założenia piątka) jeśli sprzedacie wszystko?
Za co będziecie je rehabilitować? Za co będziecie je kształcić?
Co będzie, kiedy mąż będzie miał wypadek albo zachoruje?
Ja mam na utrzymaniu 5 osób, do spłaty kredyty. Codziennie modlę się żeby nie wykryto u mnie choroby, która uniemożliwi mi pracę.
Kiedy źle się czuję, jestem chora, idę do pracy, bo każdy dzień bez pracy to strata pieniędzy. Przechodzone grypy, niedoleczone anginy.
W efekcie w ub. tygodniu wylądowałam w szpitalu pod kroplówką.
Wyszłam na żądanie. Bo nie mam czasu na leżenie. Bo rachunki czekają, bo dzieci trzeba nakarmić, bo trzeba zapłacić za rehabilitację, szczepionki, kupić pampersy.
Było lepiej. Ale w ub roku partner miał wypadek. Nie zarabia. Ma długi, których nie spłaca, bo nie ma z czego.
Są kłótnie w domu. O pieniądze, których ciągle brak. Jest potworne zmęczenie, wyczerpanie. Brakuje czasu i siły na zwykłe bycie razem, bycie z dziećmi.
Wybacz, ale ceną za spełnienie Twoich chęci i zaspokojenia Twojego poczucia "właściwości" będzie brak męża i ojca. Bo Twój mąż stanie się maszynką do robienia pieniędzy. A kiedy maszynka się zepsuje, nie będzie go wcale, bo człowiek nie poradzi sobie z obciążeniem i albo Ci padnie na zawał, albo coś sobie zrobi.
Naprawdę tego chcesz?
Kiedyś tak nie myślałam. Kiedyś przyznałabym Ci w 100% rację.
Ale stanęłam po drugiej stronie (z konieczności, nie z wyboru) i zobaczyłam, że to, co brałam za sceptycyzm, brak chęci, jest po prostu obawą, że się nie podoła, że się zawiedzie, że zrobi się krzywdę tym, których powinno się chronić.
Sama mam jedno dziecko adoptowane. Chciałaby, bardzo chciałabym drugie.
I jest to ostatni moment, bo za rogiem 40-stka.
Ale nie stać nas i przez najbliższe lata nie będzie nas stać.
Serce boli, bo nie chciałam żeby moje dziecko było jedynakiem. Sama byłam jedynaczką, wiem że to nie jest dobre dla dziecka. Niby ma przyrodnie rodzeństwo, ale oni są tylko przez połowę roku.
I co z tego, że chcę? Mogę sobie chcieć. Mogę tęsknić. Ale podstawowe obowiązki mam wobec dziecka, które już ze mną jest. Moje chciejstwo muszę odsunąć.
To nie jest miłe. Ale taka jest rzeczywistość. Nie dostrzegałabym jej gdybym była w innej sytuacji.
Nie twierdzę, że u Was jest analogiczna sytuacja do naszej, ale moim zdaniem Twój mąż ma takie obawy jak ja.
I może warto mu powiedzieć, że sobie z tego zdajesz sprawę, że nie traktujesz tego jak wydziwiania, ale podzielasz jego troskę i doceniasz starania. Może wtedy uda Wam się dojść do kompromisu?
Powodzenia

Cuda czasami przybierają formę, jakiej się nie spodziewaliśmy, o jaką nie prosiliśmy, jaka może nas niekiedy przerażać. Ale nadal są cudami, odpowiedzią na nasze modlitwy... A może po prostu wynikiem naszej pracy...

Miniek już Miniulowy :love:

Nela8


krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Tak, tak. Romantyzm, ideologia to jedno, a szara rzeczywistość to drugie.
Tym pierwszym przejmują się wrażliwcy by potem dostać w dupę od życia ...

Masz tyle racji, że aż boli, jak życie może doświadczyć, ile trzeba mieć pokory. Ja doświadczyłam tego z innej strony, najpierw kosztowne starania o pierwsze dziecko, potem kosztowne starania by drugie mogło normalnie funkcjonować w społeczeństwie.

Może poprostu rodzice dzieci po invitro muszą dzwigać piętno zamrożonych lub oddanych do adopcji zarodków. Tysiące, miliony zarodków jest na świecie po invitro, myślę że przystepujący do procedury zupełnie nie zdają sobie sprawy jak to się kończy ....
Ja miałam nadzieję, że mam ich tylko trzy, może nawet tylko dwa i dam radę "posprzątać" ale teraz nie wiem. Cholernie mnie to boli....
Miniula
Posty: 755
Rejestracja: 16 kwie 2012 19:38

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: Miniula »

Krzysioala naprawdę rozumiem. Rozumiem chęć i ból niemożności.
Masz rację co dylematu pozostałych zarodków.
Życie ogólnie jest niesprawiedliwe i pełne dylematów.
Pozdrawiam ciepło.
Dacie radę.

Cuda czasami przybierają formę, jakiej się nie spodziewaliśmy, o jaką nie prosiliśmy, jaka może nas niekiedy przerażać. Ale nadal są cudami, odpowiedzią na nasze modlitwy... A może po prostu wynikiem naszej pracy...

Miniek już Miniulowy :love:

Nela8


MonikaGCK
Moderator
Moderator
Członek Stowarzyszenia
Posty: 16700
Rejestracja: 13 sty 2010 01:00

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: MonikaGCK »

krzysioala pisze:Teraz to się zmieniło. Nagle szanse wydają się realne, mimo że statystycznie rzecz ujmyjąc powinno się dziecko nie narodzić, tym bardziej, że jeden zarodek był słaby i wręcz napewno mrożenia nie przeżyje. Ale to tylko statystyka, która może sprawić nam psikusa.
a ilu dniowe masz mrożone zarodki?

niedrożne jajowody

I ICSI 29.01.2011.- SET- IGNAŚ :loving:


krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Nie wiem dokladnie, to bylo 10 lat temu. Raczej mlodziutkie majace okolo 4-6, maks. 8 komorek. A czemu pytasz?
MonikaGCK
Moderator
Moderator
Członek Stowarzyszenia
Posty: 16700
Rejestracja: 13 sty 2010 01:00

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: MonikaGCK »

krzysioala jeżeli masz zrodki mrożone w 2 lub 3 dobie to masz jeszcze jedno wyjście. Mogłabyś poprosić w klinice aby po rozmrożeniu podhodowali je do stadium blastocysty. Wtedy będzie wiadomo ile tak na prawdę zarodków jest dobrych, jaki jest ich potencjał rozwojowy. Nie wiadomo ile dotrwa do tego stadium , może jeden, może 2, może 3. Ale może też być, że żaden. Może jak zostanie 1 to mąż zgodzi się na transfer? Albo Tobie będzie łatwiej ten jeden oddać do adopcji, bo to jedno potencjalne dziecko a nie trójka.

niedrożne jajowody

I ICSI 29.01.2011.- SET- IGNAŚ :loving:


krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Sugerujesz ze jest mozliwosc rozmrozenia, podchodowania, oddania do adopcji i ponownego zamrozenia? Zarodki sa w Novum.
MonikaGCK
Moderator
Moderator
Członek Stowarzyszenia
Posty: 16700
Rejestracja: 13 sty 2010 01:00

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: MonikaGCK »

krzysioala najlepiej jak zadzwonisz do kliniki i pogadasz z lekarzem czy też embriologiem. jeżeli są to 2-3 dniowe zarodki i zaznaczysz, ze chcesz je hodować do blastocysty i ewentualne zamrozić. Pogadaj z meżem o takiej opcji.

niedrożne jajowody

I ICSI 29.01.2011.- SET- IGNAŚ :loving:


krzysioala
Posty: 7
Rejestracja: 18 mar 2014 13:52

Re: Mój mąż nie chce mroziaczków ;-(

Post autor: krzysioala »

Monika, dziekuje. Jest to dodatkowa opcja, ktora moze sie przydac. A zarodki nie byly starsze niz 3 dni, to raczej pewne.
ODPOWIEDZ

Wróć do „Muszę o tym porozmawiać”