Nie radzę sobie z ciążą przyjaciol, znajomych, innych

[Gość]

bawareczka ja nie jestem taka odważna...Poza tym to tylko nasza prywatna i bardzo intymna sprawa, więc nic nikomu do tego. Podziwiam Twoją odwagę.

[bawareczka]

Magiska to jakos tak wyszlo i w sumie dobrze wyszlo. Kazdy ma swoja droge i swoje buty jak to jedna foremka ma w podpisie i wcale nie musisz robic jak ja, ba wcale nie musie sie to innym udac, bo kazdy ma inna rodzine i znajomych i nie wiadomo czy nie troafi na osobe chcaca drazyc temat

[Gość]

i nie wiadomo czy nie troafi na osobe chcaca drazyc temat

i tego się właśnie najbardziej obawiam...

[true_ann]

i nie wiadomo czy nie troafi na osobe chcaca drazyc temat

i tego się właśnie najbardziej obawiam...

ja mając dość docinków mówię ogólnie, że nie wszystkim jest łatwo, jak drążą to mówię, że mamy problem i na tym poprzestaję, ale niektórzy dopytują po czyjej stronie leży wina- zupełnie jakby to miało jakiekolwiek znaczenie

[Liskaaa]

Ja staram się nikomu o tym nie mówić, choć kilka osób cośtam już wie i żałuję, że wiedzą. Głównie dlatego, że strasznie nie lubię, jak ktoś sie nade mną lituje a wśród osób, które wiedzą cośtam o naszym problemie zawsze czuję, że tematy są przy nas selekcjonowane, że każdy starannie dobiera słowa, żeby nie padło nic niestosownego, a jak komuś się coś wyrwie to robi się konsternacja na sali Ja wiem, że oni tak z troski, że nie chcą nam robić przykrości trudnymi tematami, ale ja tę selekcję tematów i usline starania, żeby umiejętnie dobierać słowa wyczuwam i czuję się trendowata

[Gość]

ale niektórzy dopytują po czyjej stronie leży wina- zupełnie jakby to miało jakiekolwiek znaczenie

takie pytanie jak dla mnie to czyste chamstwo!

choć kilka osób cośtam już wie i żałuję, że wiedzą.

też uważam, że im mniej osób wie, tym lepiej.

[bawareczka]

zawsze czuję, że tematy są przy nas selekcjonowane, że każdy starannie dobiera słowa, żeby nie padło nic niestosownego,

mysle, ze tu strasznie zle wyposrodkowac, bo jak ktos nic nie wie i palnie cos glupiego to boli, jak wie i stara sie nie palnac to tez zle...

[tindra-tuva]

My mowilismy. Konczylo sie dopytywanie. Jak ktos probowal mowilismy, ze to zbyt osobiste i nie mamy ochote opowiadac o szczegolach. Buzie sie zamykaly. Natomiast dzieki temu, ze bylismy otwarci, okazalo sie, ze obok nas jest mnostwo osob w podobnej sytuacji...

[Liskaaa]

mysle, ze tu strasznie zle wyposrodkowac, bo jak ktos nic nie wie i palnie cos glupiego to boli, jak wie i stara sie nie palnac to tez zle...

Dokładnie. Tak to jest, że i tak źle i tak nie dobrze...no cóż sytuacja jest w końcu taka, że dobrego wyjścia nie ma. Ja jednak wolę jak ktoś nie wie i palnie coś głupiego, bo wtedy mogę to zbyć np. żartem lub obrócić kota ogonem. Ale jak już czuję, że ktoś mota się i dobiera słowa tak, żeby nie powiedzieć przy mnie czegoś niestosownego lub że czuje się zmieszany jeśli zdarzyło mu sie palnąć coś przypadkiem to wtedy czuję się trendowata Ale myślę, że to, która z tych dwóch opcji jest dla nas lepsza zależy przede wszystkim od naszego charakteru, temperamentu itp. i dla innych pewnie powiedzenie wprost co i jak jest lepszym wyjsciem.

[Gość]

mysle, ze tu strasznie zle wyposrodkowac,

oj to prawda, choć w drugą stronę ja jesli wiem, że jakaś para ma ten problem, unikam w ogóle mówienia przy nich o dzieciach.

[true_ann]

ja w sumie nie chcę żeby ktoś uważał przy mnie uważał co mówi, bo koniec końców może być coraz mniej tematów do rozmowy i kontakt zaniknie... a poza tym nie zawsze u mnie jest tak, że ciążowe i dzieciowe tematy mnie ruszają i bolą....

ale dzisiejsza wizyta w Zoo była dla mnie trudna- pełno dzieci i kobiet w ciąży... patrzyłam na te rodziny i chciało mi się krzyczeć: dlaczego ja?

[gemusia]

Mnie też ten problem dotyczy.
Kilka tygodni temu moja szwagierka (jak wiele tu jest podobnych historii...) zaszła w ciążę po pół roku starań. My z mężem staramy się prawie 5 lat i po różnych etapach zwątpienia, czy kiedykolwiek będziemy mieć dzieci podchodzimy do zabiegu invitro w sierpniu.
Z jednej strony bardzo się cieszę ze szczęścia mojej szwagierki, a z drugiej strony mam poczucie pewnej niesprawiedliwości i jeszcze bardziej boję się, że nasza jedyna nadzieja na własne dzieci zawiedzie.
Dodatkowo sprawę komplikuje fakt, że jej chłopak wyjechał i mieszkamy (z nią i mężem) w trójkę. Codziennie kilka razy rozmawiamy o jej błogosławionym stanie, jakie ma badania itp. i o ile na razie się trzymam, to bardzo się boję, że nie dam rady. Moim głównym sposobem radzenia sobie z niepłodnością było unikanie ciężarnych i nie myślenie jakby mogło być gdybym miała dziecko. (Na szczęście było to proste, bo mało naszych znajomych ma dzieci lub planuje w najbliższym czasie). A teraz to jest obecne codziennie...

[Gość]

ale dzisiejsza wizyta w Zoo była dla mnie trudna- pełno dzieci i kobiet w ciąży... patrzyłam na te rodziny i chciało mi się krzyczeć: dlaczego ja?

miałam tak samo w ZOO.

[true_ann]

Mnie też ten problem dotyczy.
Kilka tygodni temu moja szwagierka (jak wiele tu jest podobnych historii...) zaszła w ciążę po pół roku starań. My z mężem staramy się prawie 5 lat i po różnych etapach zwątpienia, czy kiedykolwiek będziemy mieć dzieci podchodzimy do zabiegu invitro w sierpniu.
Z jednej strony bardzo się cieszę ze szczęścia mojej szwagierki, a z drugiej strony mam poczucie pewnej niesprawiedliwości i jeszcze bardziej boję się, że nasza jedyna nadzieja na własne dzieci zawiedzie.
Dodatkowo sprawę komplikuje fakt, że jej chłopak wyjechał i mieszkamy (z nią i mężem) w trójkę. Codziennie kilka razy rozmawiamy o jej błogosławionym stanie, jakie ma badania itp. i o ile na razie się trzymam, to bardzo się boję, że nie dam rady. Moim głównym sposobem radzenia sobie z niepłodnością było unikanie ciężarnych i nie myślenie jakby mogło być gdybym miała dziecko. (Na szczęście było to proste, bo mało naszych znajomych ma dzieci lub planuje w najbliższym czasie). A teraz to jest obecne codziennie...

ja co prawda nie mieszkałam z ciężarną... ale mam brata bliźniaka, który ma już dwójkę dzieci, jedno było typową wpadką, a drugie nie wiem...ale było mi ciężko, zwłaszcza przy drugiej ciąży... brat jeszcze wtedy nie wiedział i się chwalił i powiedział, żebyśmy się brali do roboty, bo on za parę lat będzie chodził na imprezy, bo odchowa dzieci, a ja będę się babrać w pieluchach

[Gość]

true_ann odezwij się co u Ciebie słychać, jak sobie radzisz????

Mnie czeka niedługo wyjazd w rodzinne strony M. a tam jego 3 kuzynki urodziły w ostatnich misiącach a czwarta w zaawansowanej ciąży....Cięzko to zniosę, a wypadałoby odwiedzić maluchy...