Wizyta w DD po adopcji

radości i sukcesy ale również problemy, z którymi rodziny adopcyjne mogą się spotkać już po adopcji

Moderator: Moderatorzy po adopcji

ODPOWIEDZ
meme
Posty: 130
Rejestracja: 27 sty 2011 21:57

Wizyta w DD po adopcji

Post autor: meme »

Witam serdecznie, proszę o poradę.
Pół roku temu adoptowaliśmy 4,5-letniego chłopca. Synek spędził ponad 3 lata w Domu Dziecka, często wspomina placówkę, są to raczej dobre wspomnienia.
Od początku pytał, kiedy pojedziemy do „tamtego domku”, bo chce się pobawić z dziećmi. Liczyliśmy na to, ze z biegiem czasu przestanie to być dla niego ważne, ale minęło pół roku i syn nadal prosi o odwiedziny w DD. Gdy dopytujemy, mówi że chce tam pojechać tylko na krótko, pobawić się i wrócić do domu. Oczywiście teraz ma nowych kolegów i koleżanki, ale traktuje ich z pewnym dystansem.
Rozmawialiśmy z dyrektorką placówki, stwierdziła że niektórzy rodzice odwiedzają ich po adopcji, nawet do tego zachęcała. Nam jednak trudno się zdecydować – przede wszystkim nie chcemy sprawiać przykrości dzieciom, które pozostały w DD. Obawiamy się też reakcji syna, gdy rzeczywiście tam przyjedziemy (kiedy przed rozprawą odwiedziła nas opiekunka z DD, dziecko zachowywało się bardzo nerwowo).
Bardzo proszę o radę. Może ktoś był w podobnej sytuacji?
Awatar użytkownika
aniczka73
Posty: 148
Rejestracja: 20 lut 2007 01:00

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: aniczka73 »

Nasz starszy synek jak miał 4,5 roku bardzo chciał zobaczyć DD. Był tam od 1 r.ż. do 2,5 rż. Coś pamiętał. Umówiliśmy się, że podjedziemy tam pierwszy raz bez wysiadania z samochodu. To mu wystarczyło. Był cały sztywny. Nie chciał więcej tam jechać...
meme
Posty: 130
Rejestracja: 27 sty 2011 21:57

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: meme »

Aniczko, dziękuję Ci za odpowiedź, bardzo mnie pocieszyła. Był taki moment, że zastanawiałam się, co robię źle, skoro mój synek chce tam wrócić- choćby tylko na chwilę.
Na razie mówimy mu, że pojedziemy "do dzieci" latem. Oczywiście cały czas mu tez tłumaczę, że tamtym dzieciom moze być przykro.
Może wystarczy, jak u Twojego synka, podjechać pod budynek. A jeśli będzie mimo wszystko chciał wejść, no cóż... nie wiem.
Awatar użytkownika
nowamama
Posty: 110
Rejestracja: 25 sty 2008 01:00

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: nowamama »

W pół roku 4,5 letnie dziecko nie zapomni. Może po roku wspomnienia osłabną, ale pewnie pamiętać będzie.

Skąd pomysł, że coś robisz źle? To niczyja wina, że dziecko chce zobaczyć kolegów, z którymi dobrze się bawiło czy też panie, które się nim opiekowały. To zupełnie nic nie oznacza, to jest normalne. Wiele razy tu pisano, że tak naprawdę dziecko będzie stanie się dzieckiem po adopcji, jeżeli będzie w nowej rodzinie tyle, ile było poza nią. Czyli u Was to jeszcze 4 lata. Jak miną to pewnie synek nie będzie już chciał odwiedzać DD, ale teraz ma prawo o niego pytać zwłaszcza, że nie ma z nim związanych przykrych przeżyć.
petronela_kot
Posty: 91
Rejestracja: 22 sty 2014 18:22

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: petronela_kot »

Myślę, że niepotrzebnie łączysz potrzebę odwiedzin przez dziecko jego DD ze swoją opieką (że robisz coś nie tak). Jeżeli rozwiniesz w sobie taki tok myślenia, za chwilę będziesz miała problem w obiektywnym widzeniu całej sytuacji i pojawią się w Tobie negatywne emocje: tyle dla niego robisz a on chce odwiedzin w DD...Uważam, że to nie tak.

Dziecko ma wspomnienia, spędziło tam część swojego życia i to jednak dobrze świadczy o opiekunach z DD skoro dziecko chce odwiedzić DD. I przede wszystkim nie świadczy źle o nowej RA.
meme
Posty: 130
Rejestracja: 27 sty 2011 21:57

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: meme »

Dziękuję za wypowiedzi. Poprzednie posty pisałam trochę w emocjach. Oczywiście, ze wiem, ze dziecko nie zapomni DD. Wszystko rozumiem w teorii, ale w praktyce, hmm, nie jest mi lekko, gdy słyszę „Mamo, ja chcę do Domu Dziecka”. Chciałam się tylko pożalić, bo oczywiście przy synku trzymam nerwy na wodzy. Gdy wspomina placówkę, rozmawiam, dopytuję, dzięki temu rozumiem wiele jego zachowań. Przyznam jednak, że ostatnio wspomina coraz rzadziej. Gdy byliśmy na kilkudniowym wyjeździe, codziennie mówił, że tęskni za naszym domem, babcią, dziadkiem i pieskami (mamy dwa kundelki).
Utrzymujemy kontakt z jedną z opiekunek z DD, co jakiś czas wysyłamy e-maile i zdjęcia (dziecko bierze w tym czynny udział). Rozumiem, ze synek chciałby odwiedzić kolegów, ale mam opory przed tą wizytą. Opiekunka opowiadała nam, ze gdy zabieraliśmy małego do domu, to dzieci z młodszej grupy bardzo płakały – że też chcą do rodziców. Nie wiem, jaka byłaby reakcja na odwiedziny, tym bardziej ze synek ma tendencje do chwalenia się.
matula
Posty: 397
Rejestracja: 16 lip 2013 16:10

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: matula »

Przypadkiem trafiłam na ten nieaktualny już chyba wątek.

Napiszę własne uwagi. Życie człowieka stanowi pewna ciągłość. Nie warto zakazywać dziecku wspomnień. Zresztą przypuszczam, że gdyby sie tam znalazł, to w krótkim czasie chciałby wracać do domu, bo każde dziecko chce byc czyjeś, nie placówkowe.

Na zaprzyjaźnionym forum niektóre rodziny adopcyjne kontaktują się z rodzicami zastępczymi, czy opiekunami z pogotowia. Pomaga to dzieciom łagodnie przetrwać zmiany, daje satysfakcję dawnym opiekunom.
meme
Posty: 130
Rejestracja: 27 sty 2011 21:57

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: meme »

Matula, dzięki za wpis. Zaskoczyłaś mnie, bo minęło sporo czasu.
Problem rzeczywiście jest już nieaktualny. Dość szybko po tamtych wpisach synek przestał mówić o wizycie w domu dziecka. Obecnie rzadko wspomina placówkę, choć oczywiście nikt mu tego nie zabrania - synek skupia się na chwili obecnej, rodzinie, domu i kolegach z przedszkola.
Parę miesięcy temu przejeżdżaliśmy przez miejscowość, w której znajduje się wspomniany dom dziecka. Nie mówiliśmy mu o tym wcześniej. W pociągu przypadkowo usłyszał nazwę miasta. Jego reakcja była dziwna- zaczął nas przepraszać, powtarzać że nas kocha, całować. Był wyraźnie przestraszony i jeszcze przez kilka dni zachowywał się nieswojo (ogólnie jest bardzo żywiołowy i ruchliwy, więc przesadna grzeczność jest sygnałem, że coś jest nie tak).
Migotka1414
Posty: 51
Rejestracja: 24 sty 2013 21:46

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: Migotka1414 »

Chciałabym tu swoje trzy grosze zostawić.
meme u nas było podobnie. Synek (w momencie adopcji 3,5 latek, jesteśmy rok po adopcji) wspominał jednego chłopca z DD i od czasu do czasu do czasu mówił, że chciałby się z nim oraz ciocią X spotkać. Trudna decyzja, bo z jednej strony chcieliśmy zostawić jego przeszłość w spokoju, a z drugiej wiemy, że jego przeszłość jest jego integralną częścią. Po kilku rozmowach z ciocią X podjęliśmy decyzję, że pojedziemy. Stwierdziliśmy że tego mu po prostu potrzeba. Jednie co to zastrzegliśmy, że spotkanie nie ma odbyć się w DD tylko na jakimś neutralnym gruncie, tym bardziej, że synek nie wspominał o DD tylko o tym że chce pobawić się z jednym konkretnym chłopcem. Po kolejnej prośbie synka o spotkanie pojechaliśmy. Chłopcy, mimo że dobrze się znali w DD, to zachowywali się jakby nigdy się nie widzieli. Wymienili się drobnymi prezentami i każdy bawił się sam. Widać było że więzi między nimi są już mocno rozluźnione. Po tym spotkaniu nigdy więcej nie mówił, że chce się spotkać czy bawić z tym kolegą. W zasadzie bardzo szybko synek stracił zainteresowanie miejsce w którym byliśmy (świetnie wyposażony plac zabaw) i twierdził że się nudzi. Nie żałuję tego spotkania (choć początkowo miałam ogromne wątpliwości dotyczące emocji mojego synka jak i emocji tego chłopca), uważam, że synkowi tego trzeba było.
Wiem też o cioci X, że tamten chłopiec również nie wspomina mojego synka.
25 kwietnia 2014 r. - ten telefon :)
26 czerwca 2014 r. - rodzinka w komplecie :) synek z nami
6 listopada 2014 r. - już na zawsze nasz :)
Zuzuzela
Posty: 53
Rejestracja: 09 paź 2014 20:45

Re: Wizyta w DD po adopcji

Post autor: Zuzuzela »

Witam
Założyłam kiedyś troszkę podobny wątek, bodajże pod tytułem "adopcja a kontakt z poprzednimi opiekunami". Posłuchałam rad dziewczyn. W tym roku, w czasie tzw. długiego weekendu czerwcowego wybieraliśmy się w okolice RDD, w którym była moja Księżniczka - Alkaidka (przejeżdżaliśmy przez to miasto). Mała zapytała czy jak w nim będziemy możemy odwiedzić "Ciocię". Przystaliśmy na to mimo obaw, nic wcześniej nie uzgadnialiśmy z "Ciocią", wytłumaczyliśmy, że zrobimy niespodziankę, oraz że K-A musi się liczyć z tym, iż nie zapowiadając się wcześniej możemy pocałować przysłowiową klamkę. K-A zrobiła dla "Cioci" laurkę, byliśmy bardzo zaskoczeni gdy ją wręczała, nie dała się przytulić, nie weszła tez do domu, nawet o picie poprosiła przez drzwi. Pobawiła się z dziećmi jakąś godzinkę i uznała, że czas jechać. Zatrzymywała ją wnuczka "Cioci" (najlepsza przyjaciółka, którą często wspominała, nawet wymieniała ją jako jedno z dzieci "Cioci", zawsze mnie poprawiała gdy mówiłam, że u "Cioci" mieszkało razem z nią 6 dzieci, dodawała, że 7 bo jeszcze i tu padało imię wnuczki), na co K-A powiedziała, że chce do mamy i szybko wpadła w moje ramiona.
Po wizycie Księżniczko - Alkaidka stwierdziła, że będzie pisać kartki do "Cioci" jak gdzieś pojedziemy na wakacje albo wypad weekendowy (co zresztą czyni). Nie chce dzwonić, nie zgodziła się na wysłanie mms-a z wakacyjnego "plażingu" stwierdzając, że przecież wysłaliśmy kartkę.
Teraz tak sobie siedzę i myślę. Mała jest z Nami rok, miała 6,5 roku w momencie adopcji i ta wizyta była Jej potrzebna, może to był swoisty rodzaj pożegnania. Co więcej od wizyty przestał mówić wspominając RDD " u Cioci w domu" a zaczęła " W domu dzieci".
Pozdrawiam
Kocham Cię Księżniczko-Alkaidko (locznikowo sześć i pół loku)
ODPOWIEDZ

Wróć do „Po adopcji”