Wielkie zaskoczenie.

W oczekiwaniu na ten telefon... i pierwsze dni po nim.

Moderator: Moderatorzy moja adopcyjna droga

ODPOWIEDZ
Goscislaw
Posty: 44
Rejestracja: 03 gru 2013 11:33

Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Goscislaw »

Do podzielenia się z wami naszą drogą adopcyjną skłoniło mnie wielkie zaskoczenie jak szybko dzieci zaaklimatyzowały się u nas w domu i jak radośnie się rozwijają na naszych oczach.
Oboje z żoną sądziliśmy, że jak dzieci zamieszkają z nami rozpocznie się powolne budowanie zaufania i potrwa to miesiącami i jak wielkie problemy nas czekają z chorobą sierocą, grymaszeniem, płaczem, nadmiernym jedzeniem i co tam jeszcze w głowach się mam uroiło. No bo w sumie czego można się spodziewać biorąc pod dach i do serca dwójkę 5 i 7 letnich dzieci nie wiadomo z jaką przeszłością.
A tu wielkie zaskoczenie.
Dzieci mamy od 21 sierpnia czyli 7 dni. Na razie dostaliśmy pieczę do zakończenia sprawy adopcyjnej. Nalegał na taki przebieg dom dziecka nie bardzo wierząc, że sobie poradzimy i woleli się zaasekurować. Do tego za 3 miesiące mamy z dziećmi udać się na badania więzi. Tak sobie sędzina wymyśliła.
Pewno zastanawiacie się skąd to zaskoczenie.
Zona czyta teraz dziewczynkom bajki przed snem, a jak mam trochę czasu na pisanie. W ciągu tych 7 dni razem wiele już o sobie wiemy. Młodsza dziewczynka jest bystra i spontaniczna. Gdy odwiedzaliśmy je domu dziecka nie było widać na jej twarzy uśmiechu. Teraz bawimy się razem i śmieje się do rozpuku i ciągle pyta o wszystko, a potem jeszcze "dlaczego tak, a nie inaczej" Ciągle wymyśla nowe zabawy i zaczyna sama uczyć się liczyć i poznawać literki. Na początku słowo NIE to dla niej chleb powszedni, teraz coraz częściej pozwala sobie na TAK. Pozwoliła się już zaprowadzić na wizytę do przedszkola, gdzie będzie chodzić od 1 września. Jest nadzieja, że przejdzie pierwszy dzień bez siostry i mamy sama. Coraz rzadziej ma stany wkładania palca do buzi przybierając obronną postać. Na początku potrafiła włożyć całą dłoń do buzi i zastygnąć w oczekiwaniu, co się stanie. Na rozprawie opiekun prawny zasygnalizował, że dziewczynka boi się nawet mrówki. Dzisiaj biorę pająka na ręką i pokazuję, że nic się nie dzieje, a mała powoli akceptuje, że stworzonko nie zrobi jej krzywdy.
Starsza dziewczynka w mojej ocenie w domu dziecka grała mamę dla siostry. Spędziły tam dwa lata. Jest nieśmiała i na widok innych dzieci spuszcza wzrok, Uczy się jednak szybko widząc, że jesteśmy przy niej. Wczoraj byliśmy z dziećmi na basenie. Młodsza się bała i z żoną obserwowały harce starszej ze mną. Szybko się uczy zaufania do mnie i wody. Pozwalamy jej na jej własne tępo uczenia się zaufania do siebie i życia. Co ciekawe na tejże sprawie opiekun prawny stwierdził , że starsza nie umie robić szlaczków i się nie stara. Dzisiaj patrzę, a dziewczynka pięknie koloruje bez wyjeżdżania za linie. Mógłbym pisać i pisać bo ciągle się zachwycam tym, jak wielkie bogactwo możliwości mają te dzieci w sobie w które mało kto wierzył.
My wierzymy, że adopcje mogą być wielkim pozytywnym i radosnym zaskoczeniem. Pewno minie sporo czasu, zanim sąd przypieczętuje nam przysposobienie i pewno jeszcze skrobnę kilka zdań, bo jest pewne, że wiele zaskoczeń jeszcze będzie.
Pierwsza wizyta 2010
Warsztaty 11-12 2012
Kwalifikacja 02 2013
Telefon 02 06 2014
I sprawa o przysposobienie 21 08 2014
Piecza od 21 08 2014
13 01 2015 Dzieci są nasze
Leeleeth
Posty: 905
Rejestracja: 06 sie 2013 16:59

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Leeleeth »

Piękny post. Widać w nim wielkie uczucie do dzieci. Gratuluję i ciesze się razem z Wami :-)
16.07.2013 pierwsza wizyta w OA

19.09.2014 Małpka jest nasz

29.08.2015 złożenie podania o córeczkę

Czekamy. . .
alexa79
Dokarmiam bociana ;)
Posty: 24877
Rejestracja: 31 paź 2009 01:00

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: alexa79 »

Cieszę się z Wami i gratuluję córeczek :fala:
trnado12
Posty: 300
Rejestracja: 24 lip 2013 22:13

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: trnado12 »

Goscisław gratuluję i również cieszę się z wami, mam podobne przemyślenia, córeczka jest z nami 2 miesiące z kawałkiem i jak przyszła do nas to nie umiała się nawet na bok przewrócić, a teraz zaczynamy raczkować:) jedyne co nam spędza sen z powiek, to to że mało je i maluśko przybiera na wadze...:/
trnado12

"Wczoraj, kiedy twoje imię ktoś wymówił przy mnie głośno, tak mi było jakby róża przez otwarte wpadła okno..."
aneczka1973
Posty: 110
Rejestracja: 05 paź 2011 09:14

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: aneczka1973 »

U nas też było pozytywnie i ten stan trwa już ponad dwa lata.
Jeśłi możecie to zróbcie wszystko by nie posyłać dzieci tak szybko do placówkowej edukacji (szkoła przedszkole) - można odroczyć, można choć na rok przejśc na edukację domową (jakby co służę instrukcjami jak to zrobić). Dzieci są z Wami b. krótko i szkoda ten czas budowania więzi przerywać oddając dzieci na większość dnia pod opiekę jakiejkolwiek, choćby najlepszej instytucji. Tym bardziej, że z pewnością żonie przysługuje roczny macierzyński.
Uczyniwszy na wieki wybór, w każdej chwili wybierać muszę
Awatar użytkownika
Gość

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Gość »

Goscisław bardzo się cieszę, że Wam się udaje. Trzymam za Was kciuki. Wasza historia,choć krótka, napawa nadzieją. :bigok:
meme
Posty: 130
Rejestracja: 27 sty 2011 21:57

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: meme »

Przyłączam się do gratulacji! :)
Wspaniale, że piszesz w ten sposób o adopcji starszych dzieci.
Gdy odwiedzaliśmy w DD naszego synka, również byłam pełna obaw- że choroba sieroca, RAD, inne zaburzenia... Tymczasem mały okazał się zdrowy, radosny i kochany.
Czekamy na dalsze pozytywne wieści :)
Goscislaw
Posty: 44
Rejestracja: 03 gru 2013 11:33

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Goscislaw »

Aneczka nie ma możliwości odroczenia czegokolwiek w naszym położeniu. Sędzina wymusiła na nas posłanie starszego dziecka do 1 klasy a młodszego do zerówki i to z nazwiskiem po MB. Jakoś dobro dziecka zostało pominięte, bo nic nie stało na przeszkodzie, aby zrobiła od razu pieczę i adopcję za jednym razem (Mamy syna 21 letniego który studiuje i jakieś tam doświadczenie w oczach sędziny powinniśmy mieć) Na nasze pytanie co możemy z tym zrobić stwierdziła, że zgodnie z prawem nie możemy używać wobec tych dzieci naszych. Super, dzieci przez pół roku będą nosić nazwiska po MB a potem czary mary i nagle imiona i nazwiska w klasie będą inne. Szczerze to mam gdzieś prawo i dogadaliśmy się z dyrektorkami, aby wywoływane były naszym nazwiskiem i imionami które chcemy im nadać. Nie wyobrażam sobie, aby przechodziły traumę zmiany nazwiska w trakcie roku szkolnego. Z dyrektorką domu dziecka i opiekunem prawnym też mieliśmy jazdę. Zero wsparcia na które liczyliśmy. Zamiast tego podejrzenia co my takiego na tych spotkaniach z dziećmi robimy, że się otwarcie nie chwalą przed innymi. To samo psycholog z domu dziecka. Naprawdę trudno mi jest zrozumieć psychologa który pyta dziecko 5 letnie, które na każde pytanie mówi NIE o to czy chce z nami zamieszkać. Jaka może być odpowiedz takiego dziecka. Mam nadzieję, że tylko my mieliśmy taką jazdę z domem dziecka. Poza tym okłamano nas. Na pytanie czy MB odwiedzała dzieci powiedziano nam że nie, po czym na rozprawie na pytanie sędziny kiedy ostatni raz była u dzieci MB powiedziano że w lutym tego roku.
Dzieci MB nazywają "stara mama" Już wiemy, że były bite i stawiane do kąta. Młodsza czasem chce aby ją w pupę uderzyć. Tłumaczymy, że my nigdy nie będziemy bić. Dzisiaj podjechaliśmy do Auchana a dzieci pytają czy je zostawimy w samochodzie by stara mama tak robiła. Dużo z dzieciakami rozmawiamy i często w trakcie zabawy tłumaczymy ważne rzeczy.
Zauważyliśmy również, że ciągle rywalizują o uwagę. Tak jak w domu dziecka o wszystko trzeba było walczyć, tak teraz próbują tego u nas. W biegiem czasu powinny z tego wyrosnąć.
Jutro dzieciaki idą do placówek. Przygotowywaliśmy je od kilku dni. Już wiedzą jak wygląda szkoła i przedszkole. Jakie są place zabaw. Stres jest wielki, bo nie wiemy jak dzieci zareagują. Normalności raczej nie oczekujemy, a może jednak jakiś cud się wydarzy i dzieci nam zaufają. Trzymajcie kciuki.
Pozdrawiamy
P.S
Tyta z cukierkami zapakowana. dzieci przeszukały cały dom i nie znalazły. Będzie niespodzianka rano.
Pierwsza wizyta 2010
Warsztaty 11-12 2012
Kwalifikacja 02 2013
Telefon 02 06 2014
I sprawa o przysposobienie 21 08 2014
Piecza od 21 08 2014
13 01 2015 Dzieci są nasze
Awatar użytkownika
Gość

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Gość »

Goscislaw mocno trzymam kciuki za waszą czwórkę.
Co do rywalizacji o was to moja koleżanka 2 lata temu adoptowała 2 dziewuszki, starsza też bardzo była zazdrosna o uwagę jaką poświęcali rodzice jej młodszej siostrze. Potem to się uspokoiło.
Super,że szkoła i przedszkole poszli wam na rękę z imionami, super, że zachowali się jak ludzie i zrozumieli wasz problem. Również nie wyobrażam sobie takiej traumy ze zmianą danych w połowie roku szkolnego.
Pozdrawiam
Awatar użytkownika
Gość

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Gość »

Nie wiem,czy czytałyście archiwalne już chyba posty Żaby, zmarłej już mamy adopcyjnej. Ona z mężem adoptowała starsze dzieci i też imiona zmieniła, jeśli dobrze pamiętam, to nawet dzieciaki tego chciały.
My mieliśmy podobną sytuację jak Gościsław. Córeczka zaaklimatyzowała się bardzo szybko, prawie bezkolizyjnie, nocnego jedzenia mąż oduczył ją w ciągu jednej nocy - szykowaliśmy się na jakieś 7-10 nieprzespanych nocy. My ze strony OA mieliśmy wielkie wsparcie, nasza sędzina - anioł w todze, ale opiekun prawny tak nam dał popalić, że w pewnym momencie mieliśmy chwilę załamania co do sensu adopcji. My też op.pr. mówiliśmy że bardzo ładnie córcia weszła w naszą rodzinę - skutek był odwrotny, kobieta stwierdziła że to jest niemożliwe i na pewno my coś ukrywamy albo w naszej rodzinie coś się niedobrego dzieje. Zrobiła nam nalot, wszystko było w porządku ale ona i tak zinterpretowała to tak jak chciała.
Matula, my córeczce też zmieniliśmy imię ale "stare" zostawiliśmy jako drugie.
Dużo siły i odwagi Gościsław, napisz jak dzieciaczki po pierwszym dniu w szkole i przedszkolu.
Go30
Moderator Członek Stowarzyszenia
Posty: 4144
Rejestracja: 21 sie 2009 00:00

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Go30 »

Zgodnie z regulaminem forum, proszę o trzymanie się tematyki wątku. Do dyskusji na temat zmiany imion zapraszam :arrow: tu

09.2013 serduszkowa córeczka

01.2017 zaczynamy po raz drugi


Goscislaw
Posty: 44
Rejestracja: 03 gru 2013 11:33

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Goscislaw »

Jeśli chodzi o zmianę imion to było to w naszym wypadku wskazane. Imiona były nietypowe- ukraińskie bardziej. Dziewczynki od razu zaakceptowały nowe imiona. Trudno jest wyjaśnić dlaczego tak gładko przeszły na nowe.
Dzisiaj pierwszy raz jest na ich twarzach była autentyczna radość. Były w placówkach wśród cioć ( tak nazywały opiekunki w domu dziecka) i nie musiały tam zostać. Wróciły do swojego domu. A przy okazji wyczytano je nowymi imionami i nazwiskiem.
Dzisiaj pierwszy raz poznały dziadka i wręcz go rozdarły w zabawie. Jeden wielki ubaw.
Dla takich chwil warto żyć.
Pozdrawiam ciepło wszystkich rodziców adopcyjnych.
Pierwsza wizyta 2010
Warsztaty 11-12 2012
Kwalifikacja 02 2013
Telefon 02 06 2014
I sprawa o przysposobienie 21 08 2014
Piecza od 21 08 2014
13 01 2015 Dzieci są nasze
Awatar użytkownika
Gość

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Gość »

Goscisław a jak pierwszy dzień w szkole i przedszkolu? Daliście radę?
Goscislaw
Posty: 44
Rejestracja: 03 gru 2013 11:33

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Goscislaw »

Ze szkołą i przedszkolem jest super. Wczoraj rozmawiałem z wychowawczynią starszej. Powiedziała, żeby się nie martwić bo dziewczynka już się zgłasza sama do odpowiedzi. Młodsza również się integruje.Jesteśmy trochę zakręceni bo nowy rytm dnia a właściwie doby baaardzo się zmienił.Rano częste zmienne nastroje córek/szczególnie starszej/, małe histerie i manipulacje wydłużają wyjście do szkoły i zerówki.Ale dajemy radę.Widać ewidentne zmiany w zachowaniu:zaczynają zaznaczać wpływy, rywalizują między sobą, nawet kłucą się , słowo mama słyszę ok 50-100 razy dziennie, trzeba godzić, tłumaczyć , pocieszać i PRZYTULAĆ , ogromną ilość razy przytulać.Dotyk i kołysanie podczas przytulania działa najlepiej.Musimy wyrobić sobie własne metody na wszystko.Dziewczynki coraz bardziej akceptują męża , nawet same pytają gdzie jest i kiedy będą mogły się przytulić. Instytucja ojca którego nie miały nabiera wyrazu. Wieczorne czytanie bajek przed snem usypia nie tylko dziewczynki.Noce, mimo ostrzeżeń DD, bez problemów od pierwszego razu. Jesteśmy bardzo zmęczeni i mega zadowoleni.Dopiero dwa tygodnie za nami a tyle zmian w ich zachowaniu:interesują się tym co je otacza/szczególnie młodsza-ta pyta o wszystko i bardzo dużo ją ciekawi/, pomagają w domu /jak większość 5-6 latków-tak po swojemu/, nakrywamy razem do stołu, posiłki nawet nam wychodzą: poznajemy gusta dzieci, raz jest smak na całą miskę sera białego z miodem a innym znika cała kiełbaska albo kilka jajek, jedzą to bo lubią i co jest na stole , często jedzą rączkami ale nie zwracamy uwagi do to nie jest najważniejsze,choć pokroić nożem też umieją jak trzeba.Na tą chwilę tyle, damy znać co dalej.PS.Właśnie przyszła do dziewczynek koleżanka i bawią się.Powodzenia dla wszystkich.
Pierwsza wizyta 2010
Warsztaty 11-12 2012
Kwalifikacja 02 2013
Telefon 02 06 2014
I sprawa o przysposobienie 21 08 2014
Piecza od 21 08 2014
13 01 2015 Dzieci są nasze
Barbara86
Posty: 1194
Rejestracja: 16 mar 2013 10:45

Re: Wielkie zaskoczenie.

Post autor: Barbara86 »

Super że dziewczynki się szybko zaaklimatyzowały w nowym domu i otoczeniu.Fajnie że podoba im się w szkole i przedszkolu i że maja już koleżanki.Świetnie że ci pomagają w domu to jest na prawdę fajne.
Nasz Krzyś zamiast sprzątać to bałagani bardziej:)
Trzymajcie się cieplutko :)
pozdrawiamy
Nasz kochany Synek z nami na zawsze :)

Drugie podejście 27.11.2014

Czy jest taka miłość

Która nie przemija?

Jest to ta do syna

On rośnie i ona

Jest olbrzymia.

Ta miłość nie przemija!
ODPOWIEDZ

Wróć do „Moja adopcyjna droga”