Małgosi i Duhy dialogi na cztery nogi

[abejot]

A tam pinezka, agrafka, spinacz..."jeden pieron", jak mówią starzy górale

[duha]

Małgonia przysłuchiwała się rozmowie dorosłych, którzy wspominali dawne już czasy, kiedy to brakowało wszystkiego. Cukru, pasty do zębów, mydła...
Uczący Małgosię języka angielskiego Piotr w pewnym momencie powiedział :
- A pamiętacie te ohydne szampony o zapachu zielonego jabłuszka, przywożone zza granicy w takich dużych butlach ? Wypadały po nich włosy...
- No to pan musiał często używać tego szamponu - wypaliła Małgosia spoglądając na łysinę swojego nauczyciela.

[duha]

Historia jednej kartki świątecznej

Małgosia przyszła ze szkoły z wiadomością, że pan od angielskiego informował ich o konkursie na najładniejszą własnoręcznie zrobioną kartkę świąteczną.
Malgosia razem z Piotrem, uczącym ją angielskiego, nabyła kolorowy papier, wyciągnęła różne materiały plastyczne i zaczęła tworzyć.
Przy niewielkiej pomocy Piotra moja córka zrobiła bardzo ładną kartkę świąteczną, wykazując przy tym dużo inwencji. Życzenia w języku angielskim były wypisane - jak na moje dyslektyczne dziecko - nadzwyczaj starannie.
Następnego dnia po powrocie ze szkoły Małgosia wyjęła z plecaka kartkę i rzuciła ją na stół.
- Dlaczego nie oddałaś kartki panu ? zapytałam.
- Pan nie przyjął kartki i powiedział, że i tak nie zdobędę pierwszego miejsca i mam ją poprawiać. A ja nie będę jej poprawiać i nie będę już nigdy nic robić na konkursy...
- A ile dzieci przyniosło z twojej grupy kartki ?
- Tylko ja.
Z trudem powstrzymałam się aby głośno nie powiedzieć co sądzę o takim nauczycielu.
Po cichu włożyłam kartkę do torby i następnego dnia wybrałam się do dyrektorki.
Kartka została wysłana na konkurs.

[kasiavirag]

wymordować takiego nauczyciela.
(...) reszta obelg ze względu na szacunek do czytających, wykropkowana.

[duha]

Małgosia bardzo urosła, koniecznym stało się więc kupienie dla niej jakichś nowych eleganckich ubrań , bo ze starych wyrosła, a Wigilia i święta tuż tuż.
Wybrałam sie z nią więc na zakupy. W sklepie sprzedawczyni prezentuje nam eleganckie spódnice z tafty. W pewnym momencie wyciągnęła piekną bordową spódnicę z dużą kokardą . Moja córka popatrzała i stwierdziła :
- Ale to nie ja mam być prezentem pod choinkę...

Ze sklepu wyszłysmy z niczym, po przymierzeniu przez moją córkę wszystkich możliwych ciuchów...

[kasiavirag]

Duha, ja się chyba powtarzam, ale Małgosia jest wyjątkowo bystrą dziewuszką!

[abejot]

No to pan musiał często używać tego szamponu

Doskonale myslenie przyczynowo-skutkowe...

Ze sklepu wyszłysmy z niczym, po przymierzeniu przez moją córkę wszystkich możliwych ciuchów...

Jaka to oszczędność dla kieszeni...Córka z dobrym gustem

Wesołych Świąt !!! Szczęśliwego Nowego Roku !!!
Duho i Małgosiu :- )

[duha]

Wczoraj wieczorem Małgosia wkroczyła do mojego pokoju.
- Mamo, czy mogę pogrzebać trochę w twojej szafie ?
Zgodziłam się . A moja córa po kolei oglądała sobie moje ciuchy, co rusz coś przymierzając.
Przerwałam czytanie i ukradkiem zza książki obserwowałam ją. Z wielkim zaciekawieniem...
Tia... Jak ten czas szybko leci ...

[kasiavirag]

A moja córa po kolei oglądała sobie moje ciuchy, co rusz coś przymierzając.

Dziękuję Bogu, że mam 3 synów
Swoją drogą Duha, to musi być niesamowite uczucie, tak patrzeć na rosnącą córę

[duha]

- Mamo, wykonuję wszystkie twoje polecenia, ale muszą one być jasne.
- Tak ? Rano zawsze mówię jasno wstawaj, a ty nic...
- Bo to nie jest jasne polecenie...
- A co trzeba rozumieć w poleceniu ' wstawaj" ?
- No, idea jest po prostu niezrozumiała .

[kasiavirag]

nie mogę, oplułam monitor.

[Ancia]

- Mamo, wykonuję wszystkie twoje polecenia, ale muszą one być jasne.
- Tak ? Rano zawsze mówię jasno wstawaj, a ty nic...
- Bo to nie jest jasne polecenie...
- A co trzeba rozumieć w poleceniu ' wstawaj" ?
- No, idea jest po prostu niezrozumiała .

[duha]

Tydzień temu Małgosia była z ciocią na wsi.
Po powrocie opowiadała mi o psie sąsiadów, chudym, poranionym, na łańcuchu przy rozwalającej sie budzie.
- Mamo, ja nie chcę żeby zdechł - wypłakiwała.
- No dobrze , pojedziemy go zobaczyć - złamalam sie i plułam sobie w brodę, że zgodzilam się na to.
Byłyśmy dzisiaj tam.
Na łańcuchu uwiązana była kupka nieszczęścia - chudy, cuchnący terier.
Nieszczególnie musiałam sie wysilać, żeby pies został mi wydany.
- Mamo, uszczypnij mnie, że to nie sen...
- Pociągnij nosem, smród nie może się śnić.

Ktoś , kto potrafi zwierzę doprowadzić do takiego stanu, powinien mieć dożywotni zakaz posiadania jakiegokolwiek innego stwora. Szkielet obciągnięty skórą... I ten łysy ogon... Teraz merdający.

Nagotowałam kaszy z mięsem i po trochu karmię tego nieszcześnika.
Wody wypił ze trzy litry, jak nie więcej.
Powinien teraz nazwać się Farciarz, ale nazwałam go - póki co - Orzeszek.
Od "o żesz ku.."

[Mat]

Duha, ale Ty jesteś DZIELNA!!!

[duha]

Małgosia bardzo chętnie wychodzi z Orzechem na spacer.
Dzisiaj wróciła i pełna oburzenia relacjonuje :
- A tacy faceci mówili, że mój pies jest strasznie brzydki. Jak oni śmieli , on wcale nie jest brzydki.
- Cóż piekny nie jest - pomyślałam sobie. Łyse placki na grzbiecie i łysy ogon urody nie dodają. Ale głośno tego nie powiedziałam.
Najważniejsze, że Orzech nie jest chory, a jego aktualny wygląd jest wynikiem obozu przetrwania, jaki przeszedł.