Forum Nasz Bocian

Witam widzę, że dawno nikt tu nie pisał, może ktoś się odezwie zastanawiam się z mężem nad dawcą nasienia, po ostatnich dwóch latach leczenia 0 plemników, stracilismy wszelkie nadzieje, że nasza córka będzie miała rodzeństwo. Dlatego pomyśleliśmy o dawcy, szczerze to po rozmowie z mężem, powiedział mi zrobisz jak będziesz chciała, dlatego zastanawiam się. Dziewczyny czy jest któraś tutaj która ma dziecko po leczeniu in vitro (8 lata leczenia) i zastanawia się nad rodzeństwem dla dziecko z dawcą mam różne myśli od radosnych po mroczne, boję się jak każdy, boję się czy te plemniki są rzeczywiście przebadanie, czy dziecko nie urodzi sie chore... Chciałabym, żeby córka miała rodzeństwo, zastanawiam się czy dać spokój czy jednak spróbować.

Opowiem moją historię z nasieniem dawcy.... wszystko zaczęło się 14 lat temu, po dwóch latach nieudanych prób poczęcia dziecka. Zrobiłam sobie badania, wszystko było ok. Czułam podświadomie, że to mąż ma problem i się nie pomyliłam. Gdybym mogła cofnąć czas nie pokazałabym mu wyniku badania - azoospermia, później jeszcze były badania genetyczne i biopsja jader. Jestem po 3 in vitro nasieniem dawcy, z 3 próby urodziłam cudowną, zdrową córkę. Jest dla nas wszystkim, oczkiem w głowie.
Niestety wiadomość o azoospermii położyła się cieniem na naszym życiu. Mąż od kilku lat ma depresję, nie chce jej leczyć, teraz doszedł problem z alkoholem. Wspomina często po pijaku o tym, że chciałby mieć syna (chociaż wie, że to nierealne), że jest nieszczęśliwy. Uważam, że wiedza o tym, że nie może mieć dzieci zniszczyła mu radość życia.