Forum Nasz Bocian

Dzień dobry, Przeżyłam trzy poronienia. Dwa w dość zaawansowanej ciąży bo w 14 i 18 tyg. Ostatnie poronienie było szczegolnie powikłane ale zrobiłam wiele badan i nie wykryto przyczyny strat. Bardzo chciałabym spróbować i mieć dzieci ale po tym wszystkim bardzo się boję również o swoje zdrowie. Jak mogłabym spróbować przygotować się do kolejnej ewentualnej ciąży. Dziękuję za odpowiedź.

Dzień dobry Pani,

Ogromnie mi przykro z powodu tego co Panią spotkało. Poronienie, zwłaszcza w bardziej zaawansowanej ciąży, to jedno z najtrudniejszych doświadczeń dla kobiety starającej się o dziecko. Napisała Pani także, że jedno z nich było powikłane, co zapewne oznacza jeszcze wiecej bólu i cierpienia... Wyobrażam sobie, że niemożność ustalenia przyczyny poronień nie ułatwia Pani sytuacji i może być kolejnym trudem na drodze do rodzicielstwa.

To ważne i cenne, że w tej sytuacji myśli Pani o przygotowaniu się do kolejnej ciąży również od strony psychologicznej. Warto zwrócić uwagę na fakt, że do ciąży przygotowywać się powinna para, a nie tylko kobieta. Aktywna i empatyczna obecność partnera/partnerki we wszystkim, co wiąże się z oczekiwaniem na dziecko jest niezwykle ważna, tym ważniejsza, im trudniejsze doświadczenia mają Państwo za sobą. Ważne jest także wsparcie bliskich oraz bycie pod opieką lekarza, do którego ma Pani zaufanie (najlepiej pracującego także w szpitalu) tak, aby od pierwszych dni kolejnej ciąży mogła Pani mieć pewność, że w razie jakichkolwiek wątpliwości będzie Pani mogła liczyć na fachową pomoc. Byłoby dobrze, gdyby taka pomoc obejmowała możliwość szybkiej konsultacji telefonicznej z lekarzem o dowolnej porze.

Zdaję sobie sprawę z faktu, że nawet najlepsza opieka medyczna oraz wsparcie bliskich nie zdejmie z Pani ciężaru obaw i niepewności związanej z oczekiwaniem na kolejne dziecko. Wyobrażam sobie, że po trzech poronieniach jest Pani w trakcie przeżywania żałoby, a proces ten trwa i może być dla Pani źródłem wielu bolesnych przeżyć. Żałoba to naturalna, choc trudna reakcja na sytuację bolesnej straty. Jej etapy wiążą się nie tylko z przeżywaniem smutku, bólu i żalu, ale także często złości, poczucia winy oraz buntu czy niezgody na to co nas spotyka. Mimo wszystko warto pozwolić sobie na jej pełne przeżycie, ponieważ celem procesu żałoby nie jest pogrążenie się w rozpaczy, a otwarcie się na życie i nową nadzieję. W tym rozumieniu żałoba przygotowuje także do koleknej ciąży i ułatwia jej późniejsze przeżywanie.

Ważne jest także dbanie o siebie tak, jak dbalibyśmy o najlepszego z przyjaciół w cierpieniu i zatroszczenie się o jak najpełniejsze zaspokojenie swoich potrzeb, także tych emocjonalnych.

Jeżeli czuje Pani/czujecie Państwo taką potrzebę, może być przydatne skonsultowanie się z psychologiem lub psychoterapeutą specjalizującym się w zakresie pomocy parom zmagającym się z problemem niepłodności. Może to pomóc partnerom we wzajemnym zrozumieniu się i udzielaniu sobie w tej trudnej sytuacji wsparcia bardziej adekwatnego do potrzeb obu stron. Może też pomóc poradzić sobie z ewentualną przedłużającą się lub szczególnie trudną żałobą.

Pozdrawiam serdecznie.
Proszę dbać o siebie.

Dorota Gawlikowska

Dziękuję serdecznie za odpowiedź.