Nasza historia, chociaż zaczęła się jak scenariusz taniego romansu, nie do końca nim jest. Znaliśmy się „od zawsze”, gdyż nasi ojcowie byli przyjaciółmi z podwórka. Spotkaliśmy się ponownie jako maturzyści. Wspólne przygotowania do matury, studia w innych miastach i częsta rozłąka - z tym wszystkim poradził sobie nasz związek bez trudu. Już w czasie przygotowań do ślubu i snucia planów na przyszłość mój narzeczony wyznał, że w dzieciństwie przeszedł zabieg chirurgiczny z powodu wnętrostwa. Zapewnił, że zabieg się powiódł i nie będzie żadnych problemów z dzieckiem. Przyszłość pokazała coś zupełnie innego.

Witam. Oboje z mężem mamy po 35 lat, 7 lat jesteśmy po ślubie i tyle samo staramy się o dziecko. Wiemy, że mało czasu nam zostało. W swoim życiu przeszłam wiele, jeśli chodzi o starania o dziecko:( Mamy za sobą ok. 12 zabiegów inseminacji i 3 podejścia do in vitro, oczywiście nieudane. Jednak zawsze marzyliśmy o własnym dziecku, żeby rozświetliło nasze życie:) Zawsze bardzo wspieraliśmy się w naszej walce o dzidziusia:) Niedawno zastanawialiśmy się na adopcją prenatalną w formie dawcy nasienia. Mój mąż ma bardzo słabe nasienie. Rozważaliśmy wszystkie za i przeciw. Chciałabym bardzo, ale nie chcę naciskać na męża, bo wiem, że to bardzo trudna decyzja. Czas ucieka a my nadal stoimy w miejscu, czasem myślę, że chciałabym cofnąć czas, żeby to wszystko się inaczej potoczyło...