rozczarowanie

Może nie czytajcie tego, bo wesołe nie jest. Będę się użalać. Chcę trochę wywalić z siebie złych emocji, bo jest ich za dużo i wychodzą w nieodpowiednich momentach. Dziś naskoczyłam na koleżankę. Chciała dobrze, chciała mi pomóc, ogarnąć mnie w kupę a ja... Jestem zła, rozczarowana, smutna i pełna pretensji. Nie ma ochoty na wyjścia na imprezy, na radosne świergotanie. Nie umiem tez ukryć że coś się stało. Zazwyczaj jestem inna i teraz wszyscy się dziwią, co się stało. Co mam mówić? Przyjaciółkom powiedziałam prawdę i teraz słyszę tylko to, co MUSZĘ zrobić. Muszę się zebrać, muszę przestać o tym myśleć, muszę spróbować jeszcze raz, muszę to, muszę tamto. Mój Boże. A dla mnie umycie zębów rano to wysiłek. Tak, użalam się nad sobą,niestety mam wielką potrzebę się poużalać.