chwalenia się cd. :)

Dziękuję wszystkim za cieplutkie komentarze pod moim ostatnim wpisem,są one dla mnie dowodem,że bocian jest "nieśmiertelny":)nawet gdy ma się za sobą tą walkę o maleństwo,to przyjaciele których się pozna podczas tych starć będą zawsze,tak po prostu... Od ostatniego wpisu minął kolejny miesiąc,nawet już ponad.Agatka skończyła 10 miesięcy i stoi już na własnych nóżkach :) wspina się na wszystko co możliwe i nie patrzy,że jest ślizga podłoga i nóżki rozjeżdżają się w szpagat,pnie się w górę i tyle:)) i tyle już rozumie,tyle potrafi.Pokaże paluszkiem gdzie jest miś a gdzie lala,gdzie krówka,a gdzie kotek w książeczce,w ogóle ona uwielbia książeczki i jak Karolce czytałam już od czasu gdy...hmmm...od czasu gdy leżała w inkubatorze to i Agatka ma swoje pierwsze książeczki (większość po Karolince) już od pierwszych miesięcy życia a ostatnio zaskoczyła mnie bo siedziałyśmy sobie na macie i powiedziałam wierszyk z jednej książeczki,Agusia popatrzyła na mnie i poczłapała po książeczkę z której zacytowałam wierszyk :) Rozumie też doskonale,że czegoś jej nie wolno ale niestety przy każdym zabranianiu jest wielki płacz...tak tak aż się serducho kroi,ale nie ulegamy i widzimy,że nie powtórzy już kolejny raz tego czego zabroniliśmy mimo gorzkiego żalu :))) Przybyły też nam dwa kolejne zęby i mamy ich w sumie sześć:)Niedawno powyciągałam ciuszki z rozmiarem 80 a staje się już taki akurat... Żeby nie było tak cukierkowo to Agusia potrafi też być małym terrorystą :) szczególnie co do mojej osoby :) np robię jej kaszkę a ona wisi na mojej nogawce żeby ją podnieść bo chce widzieć co robię,a jedną ręką z prawie 10kg panną nie łatwo się to robi:))) terroryzuje mnie też ciągle z żądaniem piersi,och ona wciąż ubóstwia cycusia!Jak ja ją odzwyczaję nie wiem...ale np gdy jest czas na zupkę,a ona jest głodna i wezmę ją na ręce to wbija się w moja szyję,wije na rękach żeby tylko do piersi się dostać a nie miseczkę z zupą zjeść...och czasem siwieję,bo wprowadzanie jej nowości jest bardzo trudne,a ja zaraz myślę,czy na pewno będzie zdrowa gdy zje zupy połowę a owoce tylko pod osłoną kaszy?:/ Nie cierpi też się ubierać,zarówno na spacer (choć ostatnio zima nas nie rozpieszcza więc dużo siedzimy w domu) jak i po kąpieli.Gdy jest M. to po prostu gdyby ktoś z boku popatrzył...to by się uśmiał,albo pomyślał,że jesteśmy nienormalni:))) bo Agusia najchętniej po kąpieli by dalej brykała po łóżku a tu mama chce ubrać więc żeby mi nie uciekała i grzecznie leżała M. tańczy,gra na swoim brzuchu,albo z dłoni robi dwa gadające pieski... wtedy Agusia leży jak zahipnotyzowana i mogę ją ubrać,ale jak jestem sama...to uuu,czasem Karolka ją czymś oczaruje,ale najczęściej to mam z nią trochę bitwy... To,że Agatka zapatrzona jest w starszą siostrę to wiadomo,ale ostatnio kilka razy i Karolka chciała być jak siostra i np Agatka jedząc kukurydziane chrupki nakruszyła wokoło,ja patrząc na to uśmiechnęłam się i spytałam zaczepnie:a kto tu tak nakruszył?I zagadując ją by mi pozwoliła pozamiatać zrobiłam to z uśmiechem na twarzy,po paru minutach Karolinka woła mnie do swojego pokoju i szczęśliwa mówi:mamo patrz ja też nakruszyła... no i co?Miałam nakrzyczeć?Uśmiechnęłam się,ale wytłumaczyłam na czym polega różnica:))) Ostatnio przed zaśnięciem Karolcia mówi do mnie:wiesz mamo cieszę się,że mam siostrę.Kocham ją i lubię się z nią bawić?A w co lubisz?-zapytałam.W a ku-ku,w tygryska (Karolinka zakłada maskę tygryska i straszy Agatkę a ona chichocze z tego aż się jej brzuszek trzęsie) i w ganianego (ganiają na czworaka,ale ubaw jest niesamowity). Uśmiechnęłam się tylko,bo jeszcze niedawno sporo spraw było dość trudnych,a teraz...teraz się cieszę,że one są dwie i nie pamiętam jak to było wcześniej i choć nocki wciąż nie przespane i często wieczorem padam to najbardziej mnie cieszy gdy zdrowe są moje dziewczyny i tego sobie życzę!:)