\\\"rozpięty na ramionach...\\\"

\\"...jak sokół na niebie,Chrystusie Synu Boga spójrz proszę na ziemię\\".
Bałam się tych rekolekcji,bałam się przyjść do Ciebie,choć wiedziałam,że tak tego potrzebuję.Wstydziłam się też,bo byłam obrażona.Przezywałam na przemian czas buntu i czas szukania Ciebie.
Wczoraj i dziś Ty znów do mnie mówisz.Ty wiesz,że bolą mnie te święta,Ty wiesz,że tęsknię do mojej Gwiazdki,Ty wiesz,że ja jeszcze do końca nie pogodziłam się z tym dlaczego mi ją zabrałeś,Ty wiesz,że się modlę za moje Aniołki,Ty wiesz,że tylko przy Tobie tak na prawdę jestem sobą.
Przyszłam wczoraj po tak długiej przerwie,przyszłam zawstydzona,że to tak długo trwało,a Ty masz dla mnie przypowieść o synu marnotrawnym.Przychodzę do Ciebie dziś, a Ty mi tłumaczysz,że jesteś nie tylko chłodną figurką,ale każdym napotkanym człowiekiem.
Siła którą czułam idąc na te rekolekcje była taka mocno i konfesjonał i słowa kapłana i łzy w mych oczach na myśl,że jesteś moim prawdziwym ukojeniem.
Na koniec słowa pieśni:\\"wszystko mogę w tym który mnie umacnia...\\"
Pozwól mi przeżyć te święta bez bólu,pozwól odnaleźć znów tę właściwą drogę,proszę pogłaszcz moje dzieci i powiedz,że bardzo je kocham,że tęsknię...