kochane dziecko

Nasze kochane dziecko, jeśli obserwujesz nas teraz z góry i przykładem swojego taty, który ma zawsze czas, zastanawiasz się czy już czas się począć czy jeszcze poczekasz. Chciałam Ci powiedzieć, że to właśnie TEN MOMENT. Raczej nie będzie już więcej szans. Mama z tatą są już bardzo zmęczeni i smutni. Może ten świat nie jest idealny, a ludzie życzliwi, ale razem zawsze raźnej. Bardzo za Tobą tęsknimy :* W poniedziałek punkcja. Życie po raz kolejny daje prztyka w nos prymusce. Musimy przesunąć transfer z powodu zbyt wysokiego progesteronu. Tak więc cierpliwość, pokora, cierpliwość, pokora i spokój, spokój, spokój...