czas relaksu, czas rozłąki...

Dziś z moją córeczką wyjeżdżamy nad morze. Spakowałam walizkę, został jeszcze bagaż podręczny i w drogę! Zamierzamy duuuuuużo bawić się w piasku, dużo jeść lodów, a co najważniejsze zażyć wreszcie słońca dłużej niż przez 5 godzin! Na gospodarstwie zostają Chłopcy! Lolek jeszcze szkoła, a R postanowił dokończyć remont kiedy małej nie ma w domu. Ona bardzo źle znosi hałas wiertarki, jest płaczliwa, roztrzęsiona i niegrzeczna... Poza tym chłopcy mają wiele męskich innych spraw w zanadrzu. Rozdzielenie dzieci to także sugestia psychologa, aby dziecko miało rodzica na wyłączność. Czyli wszyscy zwarci i zadowoleni! Hmmm A ja... ja wczoraj doszłam do bardzo dziwnych przemyśleń i przestałam się cieszyć z wyjazdu... bo nasz wyjazd zahacza o naszą rocznicę ślubu (to wiedziałam), bo pierwszy raz od tamtego dnia, pierwszy raz od 16 lat rozstajemy się na tak długo i strasznie mi z tym dziwnie... Zamierzam super spędzić ten czas z Dunią, bawić się świetnie i przede wszystkim oderwać się myślami od pracy!