Forum Nasz Bocian

Rozpędziłam się i oczywiście nie wynika z aktu urodzenia tylko z karty urodzenia, którą wypisują w szpitalu Przepraszam za pomyłkę

Witaj!
Tydzień temu dowiedzieliśmy się, że biologiczna matka naszego dziecka spodziewa się następnego dziecka.i jezeli tylko się go zrzeknie to chcemy go adoptować.Ze starszym i jefo rodziną zastępczą io ile w niej pozostanie chcemy w przyszłości nawiązać kontakt jezeli oni się na to zgodzą.
Pozdrawiam Kasia mama Emilki (ur 12.07.2004)

Wyciągam ten temat ( dla Berusków :cmok: i nie tylko).

Pozdrawiam

stefan-rolnik pisze:Cały czas jednak myślę, jak mądrze to wytłumaczyć mojemu dziecku :
Jego urodziła inna pani/ mama nam, a tamte dzieci urodziła innym rodzicom , i są jego rodzeństwem
Trudne ...
A może tylko mnie tak się wydaje ?

To jedna z najtrudniejszych kwestii do wytłumaczenia dziecku, tak mi się wydaje.
Ja tez się zaczynam zastanawiać, bo u Zosi tez jest rodzeństwo i ich koleje losu dośc skomplikowane do zrozumienia.

Dla mnie to też jest temat trudny, trudniejszy niz rozmowa o biologicznych rodzicach, więc jeśli ktoś ma doświadczenie w tym względzie albo przemyślenia to mam prośbę o zaprezentowanie.
Iskra

Iskra, ja mam podobnie...
Wielkie obawy związane z tym, że oprócz siostry Pauliny Mały ma też biologiczne siostry...
Które pewnie kiedyś będą chciały go znależć i poznać...


Mam gdzieś w sobie głęboko lęk przed... zranieniem corki...
Dziwne, nie?!
A może nie...

Chyba muszę z nią porozmawiać o tym, że tak może się zdarzyć...
Bo na szereg rozmów z Synkiem jestem gotowa, a z Córą o tym jeszcze nie rozmawiałam...

Moje córeczki też mają starsze rodzeństwo o ponad 13 i 16 lat. Przed adopcją była badana więź emocjonalna, której nie stwiedzono. Ale Marynia miała wtedy 2 latka a Zosia 0,5 roku. Ale postanowiłam, że mają siebie jao siostry i nie będę im mówiła o rodzeństwie. Po prostu nie ma tego tematu. Myślę, że tylko bym zaburzyła ich świat taką infomacją, która nic by nie dała.

nika ma mnoooooooostwo rodzenstwa. z jednej strony to fajnie )ale paradoks, a teraz jej brakuje towarzystwa do zabaw), z drugiej......... przeciez ona nie zna tych dzieci. najstarszy brat jest pelnoletni, jako mialaby kontakt z doroslym chlopakiem?

powiem jej, jak wyczuje ze ja to interesuje. wpelni ufam swojej corce, wiem, ze pyta, jak chce sie dowiedziec.

my mieliśmy byc rodzina adopcyjną jednak zostaniemy na razie zastępczą ale naszym celem będzie adopcja tych dzieci jesli sprawa sie ureguluje chcielismy z mężem od razu wziąśc rodzeństwo najlepiej dziewczynki :P marzymy o zdrowych dzieciach z racji że jeszcze swoich nie mamy
jesli chodzi o kontakty z rodzina biol to ja tego sie naj bardziej obawiam szczerze mówiąc raczej jestem przeciw
chyba to wynika z tego że sama jestem adoptusiem i nigdy mi nie zależało na kontaktach z biol boje sie żeby z tego nie wynikła jakaś niezdrowa sytuacja

Aleksandra23 - Tu bede musiala Cie troszke zmartwic Decydujac sie na RZ musisz liczyc sie z tym, ze bedziesz musiala utrzymywac kontakty z Rodzina Biologiczna dzieci ( no chyba, ze rodzice biol. nie beda tego chcieli ) . W tym przypadku niestety nic nie masz do powiedzenia bo taka role odgrywa RZ. O ilosci , czestosci i miejscu spotkan najczesciej decyduje Sad. Mysmy tez na poczatku mieli byc RZ do czasu uregulowania sie sytuacji prawnej a pozniej adoptowac , a wyszlo tak, ze do sprawy o uznanie nas RZ nie doszlo, poniewaz MB jest odrazu do odebrania praw , wiec teraz czekamy do lutego na jej sprawe dotyczaca albo przywrocenia jej albo odebrania praw. I mimo tego , ze moze bedziemy rodzicami adopcyjnymi musimy malego wozic na spotkania z MB.

p.s.
W ktorym OAO jestescie? W Rybniku czy w Gorzycach ? ( jesli mozna wiedziec? ) Bo widzialam, ze tez pisalas na watku Rybnickiego OAO. Mysmy konczyli w grudniu kurs w R-ku.

ja jestem w Gorzycach ale dzwoniłam do Rybnika i wiem że tam są dzieci małe co sprawa jest w toku o odebranie i zaprosili nas na rozmowę bo u nas nie ma takich dzieci
jesli chodzi o kontakty to pisałam że dzieciom adopcyjnym dam wolną rękę wiadomo że RZ nie ma tu nic do gadania
pozdrawiam

myślę sobie ,ze bycie rodzeństwem bilo nabiera prawdziwego znaczenia tylko i wyłącznie jeśli maluchy a później dorośli ludzie razem żyją. maja wspólne przeżycia , wspomnienia i możliwiości. a spotkanie ludzi o podobnym wygladzie , po latach jest poprostu smutne, bo nie da sie nadrobić lat i wskrzesić nieistniejących uczuć siostrzano-braterskich. smutne bo to fajne uczucia jednak
ktoś już pisał, że to trudniejsze niz rozmowa o rodzicach biolo.

Gdyby zadzwonili z Ośrodka że moja córcia ma rodzeństwo, bez zastanowienia powiedzielibyśmy że chcemy adoptować. Co do pozostałego rodzeństwa a wiem, że ma 5, na razie niema mowy o jakiejkolwiek wiedzy bo wychowują się w rodzinie biologicznej. Boje się jak jej to wytłumaczę, że pozostałe rodzeństwo jej mama biologiczna wychowuje a ją nie. Zobaczymy co czas przyniesie

Witajcie,
Wątek jest bardzo teoretyczny, mnie interesuje praktyka. Oczywiście jestem ciekawa, co ktoś by zrobił, gdyby dostał propozycję rodzeństwa, ale... Najbardziej zaprząta mi głowę to, jak często w ogóle takie sytuacje się zdarzają. Nam mówili w ośrodku że bardzo często, ale nie sprecyzowali. Madźka, może Ty coś na ten temat powiesz? Chodzi o jakiś +/-, ile matek z tych, które oddało kiedyś dziecko do adopcji, wraca z następnymi. I średnio po jakim czasie? Czy na przykład można przyjąć, że jak przez 4-5 lat od poprzedniego malca, matka biologiczna nie wróci, to znaczy że raczej jakoś ułożyła sobie życie poprawnie i nie będzie rodzeństwa? Czy nie ma tu żadnej reguły i zdarza się zarówno po roku, po dwóch, po pięciu, jak i dziesięciu?

W naszym oao, mówili, że regułu NIE MA. Żadnej.