emocje rodziny

[ls]

Wiecie, też ostatnio doszłam do wniosku że niepłodność nie jest rzeczą najgorszą. Po ostatniej w Novum okazało się, że mój mąż ma wyniki badań wskazujące na... nowotwór. Nie da się opisać co poczułam. Do wczoraj żyłam w panicznym strachu. I pomyslałam sobie, ze jest tyle sposobów na szczęście i dziecko, że nie ma się co zamartwiać. Najważniejsze jest żebyśmy byli razem - ZAWSZE!. Ale co najważniejsze - wczorajsze USG nic nie wykazało, więc jest ogromna szansa, że wyniki się nie potwierdzą.
ls

[KA]

No właśnie, to jest przykład, jak olbrzymie problemy zdrowotne mają ludzie, jak bardzo nieraz cierpią fizycznie, jak dowiadują sie w szpitalach, że zostało im np. pól roku życia. Sama myśl przeraża. Cóż przy tym wszystkim znaczy niepłodność. Też jest bólem, ale nie beznadziejnym, bo nie zabiera życia. Właśnie wczoraj czytałam w gazecie o dziewczynie, która umarła w wieku 30 lat na raka jajników. Najpierw wycieli jej obydwa i wiedziała, że nigdy matką nie zostanie. Po roku dowiedziała się, że są przerzuty i żadna chemioterapia nie jest w stanie jej pomóc, nawet we Francji. Ktoś inny powie, że to iż ludzie chorują i cierpią nie musi stanowić dla niego przyczyny pogodzenia się z własną bezdzietnością, lub usprawiedliwienia jej, że ma takie samo prawo do rodzicielstwa, jak inni. Ma takie prawo i będzie tak myślał dopóki nie odniesie sukcesu. Jeżeli jednak dziecka nadal nie będzie po wielu nieudanych próbach, po chwilach załamania, rozpaczy, omijania radości życia, lub sam oko w oko zetknie się z takim problemem jak napisała IS, dojdzie w końcu do wniosku, że najważniejsze jest życie i zdrowie, a rodzinę można stanowić także z dzieckiem adoptowanym, byle była szczęśliwa i zdrowa.

[AsiaW]

Ka ja jestem dokładnie w tej samej sytuacji tez przeciez pco i chciał mi robić transfer od razu nie zrobił z innych wzgłedów. teraz i tak stymulują mnie przed mrozaczkami sztucznie. trzymaj się!

[malgosik]

is moim zdaniem wiekszosc ludzi goni za czyms czego nie ma, nie umiejac docenic tego co ma. ciagle chcemy wiecej. moja kolezanka miala problemy z zajsciem w ciaze, w koncu jej sie udalo, ma polroczna coreczke i mowi, ze nie zazdrosci juz kobietom wciazy, ze sa w ciazy, tylko ze.......jej dziecko nie je i za malo wazy, a inne dzieci jedza
ciagle bedzie nam malo, trzeba sie cieszyc tym ci mamy.

[Aska]

Ja też w pewnym momecie doszłam do wniosku, że niepłodność wcale nie jest taką wielką tragedią i szkoda życia na ciągłą szarpaninę, która nie wiadomo do czego doprowadzi. Bardzo się cieszę, że oboje z mężem dojrzeliśmy do decyzji o rezygnacji z leczenia i rozpoczęliśmy starania o adopcję dziecka. Dzięki temu zniknęło napięcie, nie kochamy się już "na rozkaz", nie poddajemy się nieprzyjemnym badaniom i zabiegom, nie faszerujemy się lekami, nie wydajemy pieniędzy na lekarzy tylko zastanawiamy się na jaki kolor pomalować pokoik naszego dziecka i jakie mebelki do niego kupić

[annamaria]

Od niedawna czytam to forum i bardzo mnie to porusza, choć jestem raczej osobą skrytą. Nigdy z mężem nie informowaliśmy rodziny ani znajomych o szczegółach naszych problemów, choć wszyscy na pewno domyślali się, że niej dobrze. Na szczęscie ograniczali się do życzeń aby spełniły się nasze marzenia. O zamiarze adopcji poinformowaliśmy tylko rodziców, przyjeli dobrze choć spokojnie, że to nasza decyzja. O tym, że Misia jest już w szpitalu też powiedzialiśmy tylko im, zdając sobie sprawę z tego że biologiczna mama może się jeszcze rozmyślić. I w szpitalu przy małej prawie zawsze ktoś był nawet rozemocjonowany mój teść, a miałam go za opanowanego człowieka. Najbardziej niesczęsliwa była teściowa, bo się przeziębiła i nie mogła tam póść. Po przywiezieniu córci do domu powiadomiliśmy wszystkich o powiększeniu się rodziny i oberwaliśmy burę za utrzymywanie wszystkiego w tajemnicy. Teraz nikt się nie zastanawia i nie dyskutuje, że Nasze Dziecko jest adoptowane.
Prawdą jest też, że w otoczeniu nie opowiadam szczególnie o adopcji, tak zresztą nie opowiada się wszystkim o ciąży i porodzie.

[DorotaZ]

Nie wiem czy to efekt leków czy to taki dzień ale czytam Wasze posty i łzy same cisną mi się pod powieki. Ja właściwie tez już zdecydowałam się na adopcję i poszłabym do ośrodka jeszcze dziś - ale muszę jeszcze poczekać. Mój Misio jeszcze tak zdecydowany nie jest a ja nie chcę go naciskać i pośpieszać. Mamy jeszcze trochę dać czasu lekarzom. Ale jedno co ustaliliśmy napewno to to, że ten czas jest już ograniczony - jak się nie uda do końca roku to koniec tej walki z małą szansą na powodzenie. W tym cyklu mam mieć inseminację - troche się boję o niej w ogóle myśleć. Staram się skupić na czymś innym - na razie jest łatwo bo to dopiero 5 dc ale jak będzie później?
Pozdrawiam cieplutko Dorota

[Klara35]

xxxxxxx

[Bietka]

Dziewczyny!
Czytając takie posty nabiera się wiary i życie staje się bardziej kolorowe.Po raz pierwszy dzisiejszego dnia przestałam czuć ten ciężar w sercu - mimo jutrzejszych niekorzystnych zapewnie wyników. Tak - nasz problem nie jest jeszcze końcem świata.
[/b]

[malgosik]

bietka, z moze...
co do reakcji to one naprawde bywaja rozne. moja tesciowa jest jak anio- bierzcie muzrzynka, zeolte, wszystko jedno. od razu przypomniala sobie wszystkie adopcje w rodzinie i u znajomych. ale tesc... to dopiero historia. zaproponowal mi... zebym nosila poduszeczke pod bluzka, zeby rodzina i znajomi nie wiedzieli, ze dziecko jest adoptowane.
myslalam, ze takie podejscie skonczylo sie w sredniowieczu :
w kazdym razie wyluszczylismy tesciowi nasz punkt widzenie (jawnosc adopcji) i zostawilismy go z JEGO problelem do przemyslenia.

[jedrek]

Małgosik, nie martw się, jescze Twój teść przyjdzie jak "koza do woza" i będzie robił z siebie durnia byle tylko wnuk go zaakceptował
jędrek

[malgosik]

wiem jedrku, to jest wspanialy czlowiek, tylko ostanio bombardujemy ich nowinami, ktore ich szokuja, stad ta reakcja. a ze tesc bedzie szalal z radosci, jak zobaczy wnuka (czke), wiem na pewno. przepraszam z porownianie, ale widze jak tesc traktuje naszego psa. jak spi na TAPCZANIe (pies), to tesc poprawia mu lapki i podklada poduszeczke pod glowe, zeby nie mial twardo.
pozdrawiam jedrku ciebie i zone i zycze jak najlepszego obrotu spraw

[sowa]

O kurczę Małgosik :!: chyba mamy tych samych teściów. Moi tak przepadają za naszym psiakiem, że aż się "boję" co to będzie jak rozpieszczą wnusia. :happy:

[malgosik]

moj tesc na pewno bedzie ciagnal wnucze na ryby, bo jest zapalonym wedkarzem

[Aska]