Forum Nasz Bocian

moje duchowo adoptowane dziecko urodzi się w czerwcu, ma skończone 5.miesięcy:)

A ja pochwalę się gromadką
Mi urodziły się już dwie istotki, a trzecia urodzi się w czerwcu.Do tego dochodzą dwa Aniołki i robi się cały tłum!
Dla mnie niesamowite jest to ,że być może jedno z tych adoptowanych wcześniej duchowo dzieci może okazać się właśnie moim.Jak podejmowałam się pierwszej adopcji duchowej( kilka lat temu) jeszcze o tym nie myślałam.Kto wie, możliwe że nieświadomie przyczyniłam się do uchowania przy życiu własnego dziecięcia.
Mój mąż zaproponował mi też wczoraj modlitwę za nasze dziecko - bo przecież najprawdopodobniej gdzieś już jest- oraz jego biologiczną matkę.To jedyny( i cudny) sposób w jaki możemy w tej chwili mu pomóc.Polecam!

treść postu usunięta na
prośbę użytkownika

Dzialkowiec czasem też nie mam już siły...Podobno Bóg doświadcza tych, których najbardziej kocha:)
Po pierwszym poronieniu załamałam się całkowicie, załamała się moja wiara i na długi czas zupełnie odwróciłam się od Pana Boga. Doświadczana byłam potem jeszcze wielokrotnie w dość krótkim czasie - choroby, wypadki, straty dziecka, śmierć bliskiej osoby, kryzys małżeński itd. Na szczęście w jakiś cudowny sposób udało mi się wrócić na dobrą i JEDYNĄ drogę.Teraz z perspektywy czasu widzę, że tylko On jest w stanie dać mi siłę jakiej potrzebuję i jeśli jesteś wierząca to radzę Ci się nie zastanawiać, nie obwiniać, nie czekać na lepszy czas, tylko po prostu... idź do kościoła, do spowiedzi, pomódl się i przyjmij Komunię, bo to ogromna łaska móc z niej korzystać.Nie masz nic do stracenia- a wierz mi ( przeżyłam to na własnej skórze) możesz tylko zyskać!!!
Będę o Tobie pamiętać w modlitwie, Kochana [-o<

Bawarko - podpisuję się pod tymi slowami całym sercem. A ja dzięki duchowej adopcji mam moje sloneczka - Weronisię (cudem adoptowaną) i Martusię (cudem urodzoną). I wciąż trwam na tej modlitwie - a nuż dzięki temu Niunieczki będą miały jeszcze brata lub siostrę?! Kto wie - jestem otwarta na propozycje Pana Boga, choć mam już - bagatela-42 lata! Pozdrawiam wszystkich! Pamiętam o Was w modlitwie. Tak,tak - kogo Pan Bog kocha, temu krzyże daje - mawiała moja Najdroższa Babcia (od niedawna niezyjąca, niestety ).

treść postu usunięta na
prośbę użytkownika

Dzialkowiec pisze: dobry Bog nie zsyla na kochajacych go ludzi, tragedii, krzyzy, itp. Dobry Bog pomaga ludziom, ktorych kocha.

Nie mogę się z Tobą zgodzić! Na dowód tego,że miłość Boża wiąże się również z cierpieniem , przypominam Ci Jednego młodego, dobrego człowieka, który został niesłusznie skazany, zaraz potem porządnie zbity, długo maltretowany , upokarzany , a na koniec ukrzyżowany.

treść postu usunięta na
prośbę użytkownika

może nie jestem ekspertem ,ale adopcja duchowa ma za zadanie zapobiec ewentualnej aborcji, a nie służyć rzeczywistej adopcji. chodzi o to by dziecko się urodziło, żeby rodzice znaleźli siłę by kochać to nienarodzone i niezaplanowane, bezbronne maleństwo. modlimy się w tzw. ciemno , a nie za konkretne dziecko.
pozdrawiam.

Dodane po: 59 sekundach:

i co najważniejsze ! nie trzeba być świętym żeby to robić

Kola2, jest dokładnie tak, jak napisałaś.Wspominałam tylko wcześniej, że istnieje prawdopodobieństwo,że dziecko, za które sie modliliśmy trafi potem do nas. Co nie znaczy ,że tak będzie, a już na pewno za życia się o tym nie dowiemy( dopiero po śmierci).

kola2 pisze: i co najważniejsze ! nie trzeba być świętym żeby to robić

Podpisuję się pod tymi słowami wszystkimi kończynami !!!

A ja właśnie żaluję, że podchodziłam do in vitro - największa glupota jaką w życiu zrobiłam! I srodze zostałam ukarana - straciłam 6 nienarodzonych dzieci! A to, mimo wszystko boli mnie do dziś. Bardzo boli. . ale wiem na pewno -BÓG JEST DOBRY! Może uratował te moje Kruszynki od strasznych cierpień, nie pozwalając im się urodzić? Wolę tak mysleć - wtedy wiem, że kazde cierpienie ma sens. A wiecie co jest miliony razy lepsze niż in vitro?! Adopcja! KAZDA adopcja! Wszystkim z calego serca polecam!
A imię mojej starszej Córeczki - WERONIKA - oznacza "niosąca zwycięstwo"! A wlaśnie moja Isiunia - moja z całego serca, choć nie ja ją urodziłam - przyniosła zwycięstwo!. A jeszcze potem pojawiła się Marta - prezent od Pana Boga. Kochane moje - życzę Wam takiego szczęścia, jakie jest moim udziałem już od ponad 5 lat!

wiem ,wiem ,że ty bawarka wiesz
moja korekta była do tego

Dzialkowiec pisze:tak naprawde to mysle,ze pomysl duchowej adopcji jest bardzo dobry ale tylko wtedy gdy osoba adoptujaca jest naprawde mocno i bezwarunkowo wierzaca Smile

to tyle
dobrej nocki!

Agusia sie normalnie poryczałam jak to przeczytałam...
Ale Ci zazdroszczę- ja też już tak chcę!!!

kola2 tośmy sobie pogadały hi hi
Pozdrówki

treść postu usunięta na
prośbę użytkownika

Dzialkowiec pisze:o tych kobietach nikt w kosciele nie mysli, hmmm

a ja mam zupełanie inne zdanie.

Dzialkowiec pisze:skoro jesteście tak mocno wierzące i potraficie się modlić i macie poczucie, że Bog Was słucha (ja niestety mam wrażenie, ze jakos nie umiem z Nim rozmawiać i dlatego o to Was proszę) to pomódlcie się czasem za matki tych dzieci za ktorych życie się modlicie Smile Szczegolnie te, ktore w niechcianą ciążę zaszły nie z wlasnej glupoty ale np przez gwalt lub inne okropienstwo Sad

atakujesz nie wiedząc za kogo się ludzie modlą.
daj spokój i uporaj się ze swoimi relacjami z Bogiem, będzie ci lżej. serio.
pozdrawiam.