Po obejrzeniu wczorajszego programu " kochaj mnie " w TVP2 doszliśmy do wniosku, że czas już opowiedzieć całą historię poznania Krzysia.
Chciałabym przedstawić sytuację bardziej szczegółowo, mam nadzieję, że nie będzie to nudzące, ale sprawa jest bardzo poważna i nie wiemy co tym sądzić. Oboje z mężem nie wiemy co czynić. A mianowicie:
Sytuacja zaistniała w połowie września 2003r. Odbyło się spotkanie – ognisko na terenie Państwowego Domu Dziecka w Krasnem /k Białegostoku, na którym byliśmy gośćmi. Było to spotkanie katolickie wraz z księżmi. W tym dniu właśnie poznaliśmy chłopczyka 2 latka i 5 m-cy. Dziecko wbiegło (wskoczyło) na ręce mojemu mężowi. Po prostu nas wybrało. Przez cały pobyt na spotkaniu chłopczyk bardzo do nas przylgnął. Było wspaniale. To był nasz pierwszy kontakt z Domem Dziecka. Wróciliśmy do domu bardzo poruszeni. Na drugi dzień odbyliśmy wspólnie długą rozmowę i postanowiliśmy o adopcji. Byliśmy już pewni czego oczekujemy od życia w 100%. Nie było to tylko nasze zauroczenie choć dziecko jest bardzo ujmujące.
Na następny dzień jeszcze raz przedyskutowaliśmy temat dla naszej pewności, nie wiedzieliśmy co czynić i gdzie się zgłosić. Udaliśmy się więc do DD, w którym było to dzieciątko. Po długiej rozmowie Dyrekcja DD poinformowała nas, że dziecko jeszcze nie ma uregulowanej sytuacji prawnej ze strony matki ale sprawa już jest w Sądzie. W czasie tej rozmowy poinformowaliśmy, że chodzi oczywiście o adopcję tego właśnie dziecka. Zostaliśmy skierowani przez Dyrekcję DD do OAO na naszym terenie. Od razu, w tym samym dniu, przyjęto nas na rozmowę. Nie stwarzano problemów. Panie w OAO bardzo ciepło nas przyjęły. Szybko zostaliśmy włączeni na najbliższe szkolenie dla RODZIN ADOPCYJNYCH. W tzw. międzyczasie odwiedzaliśmy dziecko 1-2 razy w tygodniu a potem częściej, oczywiście mieliśmy zgodę Dyrekcji DD. Sytuacja prawna się regulowała a my odbywaliśmy przygotowania i mogliśmy bliżej poznawać dziecko, obserwować jego rozwój. Na bieżąco Dyrekcja DD była informowana o naszych poczynaniach, potwierdzaliśmy naszą pewność w tym co czynimy. Wszyscy w DD byli nam przyjaźni łącznie z Dyrekcją. Wszystko było w porządku, sytuacja prawna się uregulowała, my ukończyliśmy szkolenie. Okazało się, że Dyrekcja nie zgłasza dziecka do adopcji do OAO.
OAO o tym wiedział nawet interweniował, ale Dyrekcja DD swoje. My nie składaliśmy dokumentów o adopcję bo dziecko dalej nie było zgłoszone, tłumaczenie było takie, np., że wyrok opiekuna prawnego jeszcze się nie uprawomocnił. Czekaliśmy dalej i nic. Wcześniej chcieliśmy urlopować dziecko na weekendy i mówiliśmy o Świętach, że bardzo nam zależy, ale Dyrekcja DD tak nas przekonała, że tego nie uczyniliśmy - za bardzo uwierzyliśmy w dobroć tej osoby. Później okazało się jednak, że Dyrekcja DD czeka na emisję programu w TV2, w którym miał być pokazany ten chłopczyk. Poinformowaliśmy, że możemy wystąpić w telewizji, ale Dyr. DD się nie zgodziła - bo po co pokazywać twarz. Czekaliśmy dalej na zgłoszenie dziecka do OAO prosząc o pomoc (OAO też). Po emisji programu okazało się, że przyjeżdża małżeństwo z innego miasta, z telewizją a Dyr. DD nawet ich nie poinformowała o nas, że jest już od dawna rodzina zainteresowana adopcją tego dziecka. My zaś w związku z telefonem do programu TV nie otrzymaliśmy odpowiedzi. Po przyjeździe tego małżeństwa wszystko raptownie nabrało odwrotu. Państwo, którzy przyjechali, (jeszcze przed przyjazdem do DD złożyli wniosek o adopcję do Sądu - widząc dziecko tylko w TV) – pomijając OAO. Kiedy się dowiedzieliśmy o przyjeździe drugiej rodziny (nie wiedząc jeszcze o złożeniu przez nich wniosku do Sądu), po rozmowie z OAO, natychmiast złożyliśmy wniosek, najpierw o urlopowanie dziecka na Święta Bożego Narodzenia, drugi, w następnym dniu, o adopcję (po przygotowaniu dokumentów przez OAO). I wówczas okazało się, że jesteśmy drugą rodziną zainteresowaną tym samym dzieckiem. Ponieważ pierwsza sprawa sądowa odbyła się bez naszej wiedzy i bez naszego udziału (sąd bez naszej prośby nie połączył obu spraw) oczywiście Ci państwo dostali dziecko na okres świąteczny (mimo, iż zgodnie z obietnicą Dyr. DD – to my mieliśmy urlopować chłopca na „dowód osobisty”, bo jesteśmy z tego regionu, więc podobno decyzja Sądu nie była konieczna). Cała nasza rodzina, przyjaciele, znajomi, sąsiedzi czekali, byliśmy przygotowani i się nie udało.
Jaki był nasz ból, rozczarowanie i smutne Święta tego już nie da się opowiedzieć. Sytuacja zrobiła się mocno napięta.
Rodzina „telewizyjna” nie wiedziała o naszym istnieniu i zamiarach, aż do sprawy Sądowej (na sugestię adwokata, poprosiliśmy pisemnie Sąd o połączenie dwóch spraw) w połowie stycznia 2004r.
Sąd zlecił w związku z tym badania psychologiczne w OAO, które już odbyliśmy i czekaliśmy na termin rozprawy.
Dyr. DD jest teraz bardzo po stronie rodziny „telewizyjnej” i powiedziała, że zrobi wszystko żebyśmy dziecka nie dostali.
Chcę jeszcze nadmienić, oczywiście nie oskarżając nikogo, że my jesteśmy już małżeństwem 13 lat, po wszelkich metodach leczenia i bez rezultatu, a tamta rodzina 11 miesięcy i z sytuacją nie stabilnego związku
§ pragniemy dobra tego dziecka,
§ kochamy je bardzo,
§ dziecko jest z nami bardzo uczuciowo związane a my z nim,
§ dziecko odwiedzamy codziennie, mimo, że mamy ograniczenia ze strony
Dyr. DD, a pisemną zgodę na odwiedziny bez ograniczeń, wydaną przez Sąd
§ dziecko jest podobne do naszej rodziny, ma cechy moje i męża,
§ pracownicy DD (wychowawcy) są bardzo przyjaźni dla nas ale nic nie mogą zrobić,
§ dzieci w DD bardzo przeżywają całą sytuację i trzymają kciuki, żeby to nam się udało, traktują nas jak swoich bliskich.
Nie wiemy dlaczego tak się stało?
Czy my jesteśmy czemuś winni ?
Dlaczego sytuacja tak się zmieniła przeciw nam ?
Co mamy czynić?
Czy mamy szansę?
We wczorajszym programie poprostu wszystko zostało odwrócone.
Dziecko zostało celowo nauczone mówić mamusia i tatuś,
Wcale nie biegnie tak radośnie do telefonu jak zostało to powiedziane wręcz odwrotnie nawet było tak ,że Krzyś nie chciał rozmawiać,
Nie zostało powiedziane, że rodzina telewizyjna miała już propozycję adopcji dziecka ale prawdopodobnie nie wywiązały się więzi---czy dziecko to jest przedmiot, które można wziąć i się pobawić a potem jak się nie spodoba to oddać
: : : O dołączeniu nas do rozprawy to Sąd zdecydował wg. przepisów prawa,
Dlaczego nie zostało powiedziane jaką są rodziną? Dziwię się, że dokumenty tych państwa zostały przyjęte przez OAO. nie będę ujawniać szczegółów.
jeszcze nie minął rok jak są małżeństwem --formalnym.
w dniu 10 a potem 12. marca odbyły sie rozprawy na , których Sąd zadecydował ,że dziecko będzie u nich ponieważ złozyli wniosek dwa dni wcześniej od nas- tylko to było w uzasadnieniu, mówią o naruszeniu wszelkich praw a od kiedy składa się wniosek jak dziecko jest jeszcze nie zgłoszone do adopcji
: , czy telewizja powinna wybierać rodzinę,
Jak już wspomniałam wcześniej jesteśmy małżeństwem 13 lat, jest to nasz pierwszy związek, nie udane próby leczenia i wogóle, może mamy mniejsze dochody i mieszkanie niż rodzina "telewizyjna", ale czy to jest najważniejsze
: Przecież liczy sie dobro dziecka na całe życie a nie na chwilę, wiem, że sprawa się przedłuży bo będziemy się odwoływać ,Uważam, że w dniu wczorajszym zostaliśmy pomówieni w tym programie,
zastanawiałam się również czy ten program powinien istnieć- kosztem innych dzieci i rodzin,
wracając do postępowania Dyrektorki DD, to uważam, że takie dziecko nie powinno być pokazane jako oczekujące na rodzinę adopcyjną, u nas w Białymstoku na takie dziecko czeka 30 rodzin.
Myślę, że i tak nie napisałam wszystkiego, narazie powoli dochodzimy do siebie.
Dziękuę za wszystkie ciepłe słowa piszcie do nas na forum.
Jeżeli będziecie mieli jakieś pytania chetnie odpowiemy,
Jeżeli macie jakiś pomysł co ztym mozna jescze zrobić to prosimy o pomo.
czy jest jeszcze sprawiedliwość
: 
Można by pisać więcej ale i tak już dużo napisałam. Z góry przepraszam, że tak dużo i że trochę chaotycznie.
Pozdrawiamy gorąco :!: :!: :!:
----- AGE i Janusz -33--------
Niestety w czasami udawało mu się to. 
