Forum Nasz Bocian

No, a ja myślałam, że to nie fair tak wybierać. Bo, myślę, trzeba przyjąć to dziecko, które akurat potrzebuje rodziców, to, które jest nam przeznaczone, tak będzie naturalnie i uczciwie. Bo ja pokocham każde dziecko! Ale gdybyśmy mogli mieć córunię........ A co, nie wolno marzyć po tylu latach płaczu i beznadziei?! A poza tym mój mąż woli mieć pierwszą córeczkę (a chcemy mieć troje dzieci, a może i więcej, jak się uda, jak zdrowie pozwoli i Panie z OAO z nami wytrzymają!) Ale gdyby był synek, to w zasadzie też super! I tak to u mnie, kochani, jest z tym wyborem płci! OBY WRESZCIE BYŁA NASZA DZIECINKA - NIE WAŻNE - CHŁOPIEC, CZY DZIEWCZYNKA!!!!

Agusia! Ja bym się z Tobą nie zgodziła, że to nie fair wybierać płeć. Adopcja to jednak coś innego niż urodzenie biologicznego dziecka. Nie uważam też, by wybór ten był nieuczciwy, bo to jednak my - rodzice czekamy na dzieci i nie przebieramy w nich - to nie, ale tamto tak. Ja wyszłam z prostego założenia, że każde z małych dzieci czy to dziewczynka, czy chłopiec znajdzie rodzinę, więc jeżeli mam taką możliwość, to dlaczego nie zdecydować się na płeć ? Jeżeli stawiamy warunek, że dziecko ma być zdrowe (bez widocznego upośledzenia), co zapewne Ty też przyjęłaś, to wybór dziewczynka czy chłopiec jest kryterium jak każde inne.
Podoba mi się Twoje podejście, że pokochasz każde dziecko, że czekasz po prostu na DZIECKO.
Jeszcze raz przyznaję, że gdybym dziś była na początku drogi to nie wybierałabym czy ma to być chłopak, czy dziewczyna, ale tylko dlatego, że wybór to 'wpisanie się' do pewnej grupy.

Ja tez bym drugi raz nie wybierala plci. Bo kiedy czlowiek wybierze, nastawi sie psychicznie, wyobraza sobie swoja dziewczynke, wybiera imie, opowiada wszystkim, ze bedzie mial corke, a potem - po wielu miesiacach - dzwoni telefon i okazuje sie, ze to chlopiec, to nie czuje sie wielkiej radosci, ze jest dziecko, tylko rozczarowanie, ze to nie dziewczynka. Pozniej okazuje sie, ze ten chlopiec jest kochany i fajny, ale skoro zylo sie tyle lat marzeniami o dziewczynce, to jest sie jednak do niej bardzo przywiazanym.
Nie wybieralabym wiec plci. I tak jest wieksze prawdopodobienstwo, ze bedzie chlopiec. Chyba chlopcow jest wiecej, nawet patrzac golym okiem na dzieci w DD widac, ze sa w przewadze. Tak mi sie wydaje.
Klara

Pieknie ujęłaś moja poprzedniczko.Święta prawda Po prostu dołączam się w całości,żeby nie powtarzać.Igaa

Axela – a tak z ciekawości – co byś zrobiła gdyby panie z OA zaprosiły Cię na rozmowę i zaproponowały chłopca : : : : : : Ślicznego, maleńkiego bobaska :

Nam w sumie odpowiadało oczekiwanie na dziecko i w dniu gdy zadzwonił telefon była to dla nas wielka niespodzianka. Gdy usłaszałam że to chłopiec. Dla nas akurat było to bez znaczenia czy to będzie dziewczyna czy chłopiec, nawet nie potrafili byśmy znaleść w sobie argumentów przemawiających za np. tylko chłopcem. My wiedzieliśmy że po prostu pragniemy DZIECKA

Natabocian ! Na Twoje pytanie odpowiadam, że z radością przyjęłabym chłopca, przecież to też dziecko, a to jest najważniejsze Tego chcemy Ale pewnie czułabym się na początku podobnie jak Klara.

Hop po 8 latach z tematem do góry

My zaczynamy...i to określenie wymagań mnie przeraża najbardziej... płeć jest mi obojętna naprawdę... stan zdrowia jasne ...ma duże znaczenie.... natomiast ja już mam wyrzuty sumienia że pragnę maleńkiego dziecka..im młodszego tym lepiej.... czuję się jak egoistka.... bo powiedzmy szczerze.... noworodek z patologicznej rodziny.... znajdzie rodzicó...7 latek z patologicznej rodziny...jakie ma szanse?

Boję się, że to nie tylko zdyskredytuje mnie w oczach Pań z OA ale też zdefiniuje mnie jako złego człowieka...

Derika, bez obaw. Pamietam, ze mialam identyczne watpliwosci co do mowienia o moich, naszych oczekiwaniach. Kiedys gdzies nawet uslyszalam, ze gorzej jest nie mowic o swoich oczekiwaniach, i np. wyczekujac synka (nie mowiac o swoich oczekiwaniach, zaczac wychowywac coreczke- urodzona serduszkiem - jak chlopca, czy odwrotnie synka jak dziewczynke.
Okreslilismy nasze oczekiwania- mimo wielu obaw i watpliwosci - i nie spowodowalo to zadnych problemow, konsekwencji, itp. Wiekszosc osob oczekujacych na dzieci chcialoby by bylo to dziecko zdrowe i jak najmlodsze i nie ma w tym nic dziwnego. Tak samo gdy rodzice biologiczni czekaja na swoje dziecko rowniez maja swoje marzenia, prawda? Dlaczego mamy tego nie zrobic, jesli tak czujemy? Tak wlasnie powiedziala nam pani psycholog. To nie jest egoizm, to jest jakas taka samoswiadomosc:) Nie bój sie mowic o tym co czujesz. Im wiecej czujesz, tym lepiej. Duza ilosc watpliwosci swiadczy tylko o tym, ze powaznie podchodzisz do sprawy. Trzymam kciuki, bedzie dobrze:)

O rany ! Jak zobaczyłam na mojej poczcie, że jest nowy post na tym wątku po TYLU latach, to myślałam, że spadnę z krzesła
Derika! Podtrzymuję moją wcześniejszą wypowiedź - spróbuj spełnić swoje marzenia ! Nie czuj się winna, że chciałabyś małe dziecko - możliwie najmłodsze. Nie każdy jest wstanie sprostać adopcji dziecka starszego. Myślę, że zwłaszcza tego pierwszego. Chcemy przejść przez pieluchy i nieprzespane noce !
Ja mam to za sobą Fajnie było Spełniłam swoje marzenia. Teraz, z pewnym bagażem doświadczeń, mogłabym pomyśleć o tym, by dać dom starszemu dziecku. Dopiero teraz byłabym na to gotowa.
Taka jest kolej rzeczy.

A wogóle to oczywiście chciałam dziewczynkę, a mam chłopaka
Kiedy ostatni raz tu pisałam jeszcze nie było go na świecie, a dziś chodzi do szkoły Ach, jak ten czas leci!
Pozdrawiam bardzo serdecznie!

Axela jak miło Cię widzieć )))

Ja ma dwie dziewczyny i chłopaka )) sama radość )) też chodzą już do szkoły )) Mały do zerówki )

A jak pisałam ostatni post na tym wątku to Krzysia jeszcze nie było nawet w naszych myślach. Potem jak składaliśmy dokumenty o kolejną adopcję to od razu napisałam, że czekamy na chłopca i tylko chłopca!! Nie maiłam jakiegoś specjalnego dylematu. Ale w końcu dwie dziewczynki już mieliśmy Tyle lat. Ale oczywiście rozumiem emocje początkujących.
Szczerość wobec siebie przede wszystkim!!!

przy pierwszym dziecku nie określaiśmy płci, chociaż ja zawsze marzyłam po cichu o córeczce
przy drugim - zdecydowani byliśmy na CÓRKĘ - i tak powiedzielismy w ośrodku, argumentowewaliśmy tym, że may już Syna, że będzie duża różnica i lepszy jest według nas układ starszy brat i młodsza siostra. Nie było problemów
Natomiast stwierdzam, że wychowanie Syna było zdecydowanie łatwiejsze!!
Córeczka jest CHARAKTERNA

No cóż waniliaka... mogę się podpisać - dziewczyny są charakterne - z synkiem łatwiej ))) przynajmniej na razie )))

Axela pisze:O rany ! Jak zobaczyłam na mojej poczcie, że jest nowy post na tym wątku po TYLU latach, to myślałam, że spadnę z krzesła

mam nadzieje że to był pozytywny szok

Dzięki dziewczyny co prawda pierdółka ze mnie bo przeczytałam wasze rady i zapewnienia dopiero dziś wieczorem podczas gdy rano byliśmy na spotkaniu... ponieważ uzewnętrzniłam obficie się na wątku o OAO w Łomży nie będę zużywać pojemności forum napiszę tylko że zgłosiliśmy chęć przysposobienia jednego lub dwójki dzieci w wieku 0-3 lat z zaznaczeniem żeby był chociaż jeden bobas Płeć obojętna. A Pani powiedziała z kolei że u nich nie ma dzieci z ciężkimi problemami zdrowotymi ... kierują prawie odrazu je zagranicę z myślą o tym, że tam jest lepsza opieka medyczna

Witam wszystkich! Ja też marzę o maleńkiej córeczce. Jak długo Wy czekałyście na swoje księżniczki.