Forum Nasz Bocian

Tak sobie myślę .....

Jeśli mój mąż przyjąłby obywatelstwo polskie : Czy wciąż byłby problem ??? Czy wtedy już bez problemu możemy załatiwć adopcję krajową ?

Chyba jestem aktualnie w stanie go do wszystkiego przekonać

Doris - cieszę się razem z tobą ogromnie
i aż też mi sie zachciało być już na tej najpewniejszej z dróg

zosia i malinka - wy też tutaj będę kibicować serdecznie
no i gratuluje wszystkim decyzji

Tak i ja tutaj - fajnie byc w takim doborowym towarzystwie!!!
Nie wierze, ze kiedykolwiek uda mi sie zajsc w ciaze (maz ciagle wierzy).
Chce miec dziecko! (maz tez!), chce przytulac, calowac, kupowac zabawki, rozmawiac o kupkach, pedzi po pracy do domu na "zlamanie karku", nie miec wolnego czasu, padac z niewyspania. No poprostu chce byc MAMA.
Nie moge na 100% powiedziec, ze juz nigdy nie bedziemy probowac - bo tego nie wiem. Wiem natomiast to, ze chcemy ADOPTUSIA - teraz , natychmiast, zaraz.
Malina

PS. Czy zauwazylyscie kochane, jaka dzisiaj piekna pogode mamy?

Malinka :cmok:

Fajnie dziewczyny, że tu jestescie
Dziecko to najlepsze comoże nam się przydarzyc.
Dzisiaj jak byłam u Krzysia, babcia jednego chłopca na wieść, że mam już 2 dziewczynki adoptowane:
- I co zadowolona jest pani z tych dzieci :
Ja: Nie bardzo wiedziałam o co jej chodzi

Ech to cudowne tulić maleństwo :spineyes:

natabocian pisze:...Dzisiaj jak byłam u Krzysia, babcia jednego chłopca na wieść, że mam już 2 dziewczynki adoptowane:
- I co zadowolona jest pani z tych dzieci : ...

Ludzie to jednak potrafią być okropni

Nata :cmok:

a ona, ta babcia zadowolona jest ze swojego wnuka?

To i ja się przywitam: cześć dziewczyny, a w szczególności Doris, Malina, Zosia, Lemonka - z wątku Belli - Pogadajmy.

Doris: teraz to będzie już z górki, widzę Twoje tempo działania, więc będzie ok.
Ja też jestem spokojniejsza po podjęciu TEJ decyzji. Już się nie mogę doczekać kiedy zadzwonią z Ośrodka , kiedy przywieziemy dziecko do domu . A przecież pierwszą wizytę mieliśmy dopiero 3 listopada

Pozdrawiam wszystkich. :cmok:

Dorisku, doskonale Cię rozumiem. Ja tez wiem, że to jest TO. Ale, żebym to mogła wiedzieć musiałam czekać pięć lat i dwa razy poronić. A teraz jeszcze muszę czekać do wiosny , bo tak ustaliliśmy z mężem - wtedy pójdziemy do OA. Nie chcę go "gwałcić" w tej sprawie, chociaż nie wiem, jak wytrzymam. Po ostatnim poronieniu poczułam jakby mi ktoś przełączył guzik w głowie - czuje wstręt do lekarzy, procedur, USG, zastrzyków i już nie chcę tego powtarzać - chcę mieć dziecko. Mam wrażenie, że zakończył sie jakiś etap w moim życiu. Modlę sie teraz, żeby mi nikt, ani nic nie zburzylo juz tej wewnętrznej harmonii...
pozdrawiam

Kurcze... dopiero teraz zauważyłam, że po poście Doris pojawiło się pełno następnych... Dziękuję Wam wszystkim za powitanie i również się cieszę, że jest nas tu tyle - szczęśliwych.
Nawet po zmroku jest ładna pogoda

Na chwilkę wracając do babci Babcia jest niesamowita chociaż jej poglądy nie bardzomi odpowiadają. Przychodzi do swojego wnuka który ma zespół Downa i rodzice absolutnie go nie akceptują Ona nie może go wychowywać, bo juz widać, ze schorowna kobiecina Ale kocha małego niesamowicie tylko jej teksty pod tytułem: jakby można było zrobić skrobankę to by nie było tu tyle dzieci, z lekka mnie dobijają Ale to tematna inny wątek.

Doris, strasznie się cieszę że znalazłaś swoją drogę Będę Wam mocno kibicować! A swoją drogą niezły mamy bałagan prawny (jak zwykle), skoro Cię tak odsyłają od Annasza do Kajfasza mam nadzieję że okaże się jednak że to zwykłakrajowa adopcja (przecież mieszkacie w Polsce, Ty jesteś Polką - jaka adopcja zagraniczna???)

Sciskam, buźka :cmok:

Schnuki, wybacz, ale ze wzgledu na podobieństwo problemów, przeniose Twoje pytanie tutaj...
małżeństwo z obcokrajowcem - czy jest szansa na adopcje ?

schnuki pisze:mój mąż jest Niemcem ja Polką czy mamy szansę na adopcję
staraliśmy się o dziecko 8 lat

Schnuki, na początku tego wątku jest parę spraw wyjaśnionych, może Ci się cos przyda jesli możesz napisz coś więcej...
Pozdrawiam.

co tam słychać dziewczyny : Doris - jak mają się wasze sprawy :

Witam ,

Sprawa dość skomplikowana ale głównie dlatego, że Ośrodki nigdy nie miały podobnych przypadków.

Kontaktowałam się z kilkoma ośrodkami i:
* Szpitalna - nie mamy szans, ze względu na staż małżeński (proponowali nam zgłosić się za ok 2 lata)- obywatelstwo męża nie miało większego znaczenia;
* Nowogrodzka - bez problemu (możemy rozpocząć procedurę) - w tym ośrodku nie ma niemowlaczków - najmniejsze dzieci od 6 miesięcy - ale sporo się dowiedzieliśmy;
* Wrocław - nie ma problemu (jendak, że względu na to, że w tym ośrodku przekazywane są dzieci już mające kilka dni - najpierw jako rodzinie zastępczej - mógłby byc problem, gdyż zgodę musi tu wyrazić na to Prezydent Warszawy. A nie wiadomo czy by się zgodził ?)
* TPD Częstochowa - na razie to nasz cel

Z tego co się zorientowaliśmy to musimy udowodnić Sądowi, że nie zamierzamy wywozić dziecka z kraju tzn. że będziemy mieszkać w Polsce - z tym nie ma problemu . Mąż ma kartę stałęgo pobytu - i to też podobno wystarczy . Ale wszystko oczywiście w rękach Sędziego, więc musimy się dobrze do tego przygotować .

Na Nowogrodzkiej dowiedzieliśmy się, że potrzeba szereg dokumentów z Norwegii np. zewzwolenie na adopcję i wszystkie inne np. zaświadczenie o niekaralności, z poradni AA itd. Potem wszystko musi być przetłumaczone przez tłumacza przysięgłego.

Zaczęliśmy już zbierać dokumenty - bardzo, ale to bardzo chcielibyśmy je złożyć 30/12/2004 , ale nie wiem czy damy radę wszystko skompletować (zwłaszcza te z Norwegii). Poza tym chciałabym pojechać w następnym tygodniu do Częstochowy ... ale też nie wiem jak to będzie ze względu na pracę i "przedświąteczną gorączkę".

Musimy też znaleźć prawnika - wciąż go szukamy - to też OGROMNIE ważne.

Trzymajcie za nas kciuki - ja już nie mogę się doczekać kiedy bedizemy odliczać dni