Proszę o radę - "pierwszorazowa" RZ dla dzieci z FASD

[aktototaki]

czesc Jestesmy z mezem swiezo po uzyskaniu kwalifikacji na RZ. Dostalismy propozycje z naszego PCPR wziecia dwojki rodzenstwa (3 i 6 lat) ze stwierdzonym FAS. Po spotkaniu i rozmowach w pogotowiu, gdzie dzieci przebywaja, podejrzewamy ze chlopcu (6lat) dolega cos wiecej-kontakt jest z nim mocno ograniczony, raczej mowi co aktualnie mu gdzies w glowce siedzi niz rozmawia, slucha czy odpowiada. Chlopaka wszedzie pelno, jest glosny krzykliwy, rzuca sie w ramiona tak raczej schematycznie. Dziewczynka bardzo przywiazana do brata, gdy nie ma go obok mocno wycofana, z widocznymi fizycznymi oznakami fas, ale lepsza w kontakcie, dobrze rozwinieta manualnie itp. Prosze poradzcie czy na pierwszy raz, bez doswiadczenia, mamy szanse sprostac takiemu zadaniu.

[syljon]

Wypowiem się za siebie Trudno doradzić "tak" albo "nie", nie znam Was Z pewnością przyjęcie dziecka z FAS jest bardzo odważną decyzją, na którą ja bym się nie zdecydowała. Mam w domu dzieciaczki z nadpobudliwością psychoruchową i schizofrenią, ale chyba FAS jest trudniejsze do ogarnięcia. Absolutnie nie zniechęcam Was do podjęcia tego wyzwania. Jednak decydując się musicie być pewni, żeby nie zrobić dzieciom większej krzywdy np. biorąc ich tylko na próbę. Tak sobie myślę, że na Waszym miejscu porozmawiałabym z psychologiem, który z Wami rozmawiał przy "robieniu" kwalifikacji i niech on fachowym okiem stwierdzi czy jesteście gotowi podołać takiemu wyzwaniu. Dodatkowo nie wiem jaki jest Was status zawodowy, chodzi mi o to, że takie dzieciaczki będą wymagały dużo więcej czasu żeby im poświęcić niż dzieci zdrowe... Znam jedną dziewczynkę z FAS (cudowne dziecko), jest w placówce, fizycznie wszystkie objawy, prawie nie mówi a raczej zaczyna, angażuje się w każdy kontakt fizyczny, a mimo o, że jadąc do placówki zawsze poświęcam jej trochę czasu nie zdecydowałabym się na przyjęcie jej do siebie...

[Klimka]

Prawda jest taka, że dzieci z FAS są bardzo różne...
Generalnie to trudne dzieci, ale ich deficyty mogą wystąpić w tak różnych obszarach, że w zasadzie to nie można porównywać jednego dziecka z FAS do innego, bo mogą się od siebie bardzo mocno różnić sposobem zachowania, emocjami, możliwościami intelektualnymi itd.
FAS-owi czasami towarzyszy upośledzenie umysłowe - i tak może być w przypadku chłopca.
Jeśli chłopiec chodzi do przedszkola/szkoły, to dowiedziałabym się dokładnie, jak funkcjonuje na tle grupy/klasy.
No a potem, to już tylko Wasza decyzja - trudna decyzja... Tak naprawdę to sami musicie ją podjąć.

[aktototaki]

Bardzo dziekuje Wam za odpowiedz
Wypytam o dzieciaki w przedszkolu, bo wiem ze chodza. Jesli macie pomysl jakie konkretnie pytania zadac, to prosze o podpowiedz. Zapytamy tez psycholozke o nasze predyspozycje.
Ech ciezko...

[Klimka]

Nie wiem, czy będzie to możliwe w Twoim przypadku, ale mnie pani prowadząca pogotowie zaprowadziła kiedyś do przedszkola, bym mogła poobserwować dziecko podczas jego uczestnictwa w zajęciach. Oczywiście wcześniej było to uzgodnione z przedszkolankami.
Dowiedz się, jak dzieci radzą sobie na zajęciach edukacyjnych, jak wyglądają ich kontakty z rówieśnikami i przedszkolankami - czy nawiązują relacje, czy są może wycofane lub agresywne. Spytaj też, czy reagują na wydawane polecenia - te kierowane do całej grupy i indywidualnie do nich. Czy widać u nich postępy. Z czym mają największe problemy.

[petronela_kot]

Poproś o wgląd w papiery dot. oceny sytuacji dzieci ( są w PR więc musiała być przynajmniej 1 ocena-nie wiem ile są w PR?) Opinia psychologa lub z poradni - proś o wgląd w papiery, bo opowiadać to każdy może.

To co mówi PR - musisz uważać ( nie zawsze mówią całą prawdę) , PCPR/MOPR zależy na zorganizowaniu dzieciom miejsca w RZ więc też z dystansem radziłabym podchodzić do informacji mówionych.

I Wasza intuicja - po kilku kontaktach wiesz i czujesz czy to jest "temat" dla Was czy nie.

[Polianna]

Moja córka (ado) ma Fas. Jest na granicy normy intelektualnej, ma duże zdolności sportowe i muzyczne, bardzo chce sie uczyć i zupełnie jej to nie wychodzi. Ćwiczymy z nią dużo, dużo więcej niz z pozostałymi (zdrowymi) dziećmi i efektów nie ma. Potrzebuje bardzo dużo wsparcia profesjonalnego (logopeda, psychoterapeuta, pedagog) i bardzo, bardzo dużo powtórzeń. Nieskończenie dużo powtórzeń. Tu też trudno o efekt. Jeden po drugim specjaliści rozkładają ręce, o nauczycielach, PPP nie wspomnę. Ale wiesz co? Panicznie bałam sie Fasu, to była jakaś moja obsesja. Adoptowalismy małą tylko dlatego, ze nas oszukano, mówili, ze akurat problemu alko w rodzinie nie było. I choc jest bardzo, bardzo trudno, to nie jest tak strasznie jak sobie wyobrażałam. Syn mojej przyjaciółki ma ADHD, pelnoobjawowe, nie wydaje mi sie, żeby było jej łatwiej. Jesli jesteś gotowa przyjąć to, że nie dostaniesz żadnego wsparcia, że byc może dzieci bedą funkcjonowały jak opóźnione, mimo normy i że prawdopodobnie z dziećmi jest gorzej niz ci mówią - to nie bój się, straszniejsze nie będzie. Bo z drugiej strony te nieliczne chwile, kiedy moja córka zachowuje sie jak zwykle dziecko - to na prawdę jest bezcenne. Ja też byłam pierwszorazowa, a ty przynajmniesz masz szanse świadomie podjąć decyzje! Ale tez nie bój sie odmówić, jesli poczujesz, ze to za dużo - nie bój się!

[aktototaki]

Wiecie co... to już chyba nie ma znaczenia czy FAS czy coś innego... Dzieciaki nas po prostu w sobie rozkochały i już chyba nie ma odwrotu Wiem, że mamy możliwości i naprawdę staniemy na rzęsach żeby sięgnąć wszelkich możliwych metod aby mogły się cieszyć życiem i w miarę normalnie w nim funkcjonować. Przede wszystkim pragniemy by stały się częścią naszej rodziny i doświadczały wzajemnej troski, szacunku i zrozumienia. A co los przyniesie to się okaże
Wychowawcy w przedszkolu sugerują dla chłopca szkołę specjalną lub integracyjną, co też nas na początku wystraszyło, ale już przywykliśmy do tej myśli i przeorganizowaliśmy sobie cele w głowie Myślę, że sukcesem będzie jeśli za 20 lat wrócę myślami do tej chwili a dzieciaki będą w stanie samodzielnie funkcjonować w społeczeństwie Oby
Pozdrawiam i dziękuję za zainteresowanie moją sytuacją!

[jardit]

Trzymam kciuki:) jeśli będziesz kiedyś potrzebowała wsparcia-pisz, chętnie podzielę się doświadczeniem, mamy w naszej rodzinie dzieci z FASD, w tym bardzo uszkodzoną córeczkę, która daje tyle radości i wzruszeń, że wielomiesięczne pobyty w szpitalu, dwie poważne operacje, karmienie sondą, skrajna nadpobudliwość i poważne deficyty pamięci - wydają się być pestką:)Kiedy podjęliśmy decyzję, wiedzieliśmy już dokładnie, co to znaczy przyjąć dziecko z FASD, choć zgadzam, się, że mimo pozornych podobieństw(albo całkiem realnych-w zakresie dysmorfii), nasze są bardzo różne. Najważniejsze już zrobiliście-przeorganizowaliście sobie cele- wracajcie do tego często, to najlepsza metoda:)

[plusssz]

Witam,

a jest ktoś z Państwa RZ dla dziecka z FAS, ale nie jest w związku małżeńskim, tylko osoba samotną?

[umieszczono za zgodą Stowarzyszenia NASZ-BOCIAN]