Bobetka masz oczywiście rację
Ostatnio mam ciężki czas i to chyba wpływa na moją odporność psychiczną
maszenka80 pisze:Miniula, nie chciałam Cię zdenerwować, szanuję Twoje uczucia i trzymam kciuki za Ciebie w procesie adopcyjnym.
Ja już jestem mamą
Przeszłam AZW dlatego wiem o czym piszę, to nie jest dla mnie teoria z pseudo artykułów, ale rzeczywistość i realne doświadczenie życiowe.
maszenka80 pisze:Tak jak piszesz, każda z nas wybrała swoją drogę, ja czekam na upragniony telefon. Dzisiaj rano w drodze do pracy chciałam się wrócić do domu, bo miałam 1 kreskę na telefonie, bałam się, że może to dzisiaj zadzwoni telefon, a mi rozładuje się tel. To była dzisiaj 1 rzecz, o jaką zapytałam w pracy, kto mi pożyczy ładowarkę...szybko!!!
Rozumiem emocje
Mam nadzieję, że TEN telefon zadzwoni niebawem.
maszenka80 pisze:Dla mnie "metoda na ojca" jest oszukaną formą AZW, a piszesz, że to nie ma z tym nic wspólnego. Otóż ma, bo MB zrzeka się praw i wskazuje ojca, który będzie rodzicem, a rodzic biol.(ten który się za niego podaje) nie musi przechodzić procedury w OA bo jest powiązany w rodzinie (choć oficjalnie nie jest) i tylko o to mi chodziło, że pewne rzeczy można obejść i jest to bardzo niebezpieczne dla dziecka...
Powtórzę raz jeszcze:
metoda "na ojca" jest oszustwem nie mającym nic wspólnego z AZW.
MB zrzeka się praw nie na rodzica
adopcyjnego tylko na pesudo-biologicznego.
Ten rzekomy ojciec nie przysposabia dziecka, ale
przejmuje nad nim opiekę przysługującą rodzicowi biologicznemu.
Adopcja ze wskazaniem, jak sama nazwa mówi, oznacza
proces adopcyjny, którego przy tej "metodzie"
nie ma.
Dlatego mówienie, że metoda "na ojca" jest formą adopcji jest przekłamaniem i manipulacją.
Co więcej, ta metoda może odbić się rykoszetem na oszustach, ponieważ MB wpisawszy ojca biologicznego może wycofać się z przekazania mu dziecka, za to wystąpić o alimenty na dziecko oraz na siebie (zwrot za ostatnie tygodnie ciąży, połóg). Tacy ludzie są zazwyczaj bardzo dobrze sytuowani, więc alimenty mogą być spore. Odkręcanie tego oznacza konieczność badań genetycznych, na które matka nie musi się wcale zgadzać, oraz przyznanie się do oszustwa - poświadczania nieprawdy przed urzędnikiem państwowym w USC. Poza tym "ojciec" ma tylko 6 miesięcy od urodzenia się dziecka na zaprzeczenie ojcostwa, a proces adopcyjny trwa dłużej. Więc MB może wpisać po urodzeniu "ojca", odczekać pół roku i zażądać alimentów. I co wtedy? Oszuści dziecka nie mają, za to zostają z alimentami do płacenia. I sądzę, że takich historii jest sporo, ponieważ kobieta, która sprzedaje swoje dziecko jest pozbawiona zasad moralnych, więc stać ją na wszystko.
Trzeba być naprawdę ograniczonym umysłowo żeby starać się o dziecko takim sposobem
Albo tak zdesperowanym.
maszenka80 pisze:a dla nas rodziców oczekujących ta droga rozciąga się w czasie, bo dziecko nie trafiło do naszej kolejki.
Ale dlaczego Ty mieszasz "kolejki" w OA z metodą "na ojca"? To kolejna manipulacja. Te dzieci z metody "na ojca" na bank nie trafiłyby do adopcji anonimowej ponieważ ich MB chcą na dzieciach zarobić. Uczciwa kobieta, która chce dobra dziecka odda je do adopcji anonimowej lub AZW.
AZW jest prawem wyboru zarówno RB jak i RA.
Żądanie zakazania tej formy adopcji tylko dlatego, że mogłoby to zmniejszyć "kolejki" w OA jest po prostu nieuczciwe.
maszenka80 pisze: I takie procedery chciałabym ograniczyć, sąd powinien wymagać np. badania genetycznego ojca, który podaje się za ojca a nim nie jest.
Myślę, że sądy już przyglądają się sytuacjom, w których ojciec uznaje dziecko pozamałżeńskie, przejmuje nad nim opiekę, a jego małżonka wspaniałomyślnie mu wybacza zdradę i zgadza się przyjąć dziecko do rodziny. Natomiast nie ma u nas możliwości prawnej zmuszenia kogokolwiek do badań genetycznych.
maszenka80 pisze:I tak myślę, że to powinno się zmienić.
Powinno. I dlatego uważam, że w AZW powinny uczestniczyć Ośrodki Adopcyjne. Kandydaci na RA byliby pytani czy dopuszczają AZW czy tylko adopcję anonimową. MB dostawałyby informacje, że mogą oddać anonimowo lub poznać przyszłych rodziców. Komu by to przeszkadzało?
Teraz kobiety, które chcą oddać dziecko do adopcji jawnej są traktowane przez OA jak idiotki. Ośrodki odmawiają takiej formy adopcji i nakłaniają kobiety do podpisania zgody blankietowej. Ludzie, którzy chcą poznać RB swojego dziecka dostają informacje, że ośrodek nie przeprowadza takich procedur, a wręcz są okłamywani przez pracowników OA, że AZW jest nielegalna. Uważasz, że to uczciwe?
maszenka80 pisze:Miniula kurs przechodziłam w Profamilii w Poznaniu, poznałam tam wszystkie Panie i są to wspaniałe osoby, ciepłe, przyjacielskie, empatyczne, zawsze pomocne, wspierające, wyobraź sobie, że tęsknię nawet za nimi. Nie wiem, jak jest w innych ośrodkach, ale chcę myśleć, że wszędzie jest tak jak w Profamilii w Poznaniu. Nasz Panie odwaliły kawał dobrej roboty i jestem im wdzięczna.
No to ja Cię rozczaruję. Nie wszędzie jest jak w Profamilii.
Kurs, który skończyłam miał żenujący poziom.
Panie były uprzejme, ale ogólnie mało się przejmowały swoją pracą.
Przez cały rok były 3 spotkania w grupie - z prawnikiem (wszystkie informacje miałam wcześniej), BHP (miałam osobny kurs i nie musiałam być) oraz o FAS (materiały ściągnięte z Wikipedii plus film plus info o FAStrydze, wszystko do znalezienia w pół godziny w internecie).
Dodatkowo miałam 5 spotkań indywidualnych -3 z psychologiem i 2 z pedagogiem, z czego większość czasu spędziłam na rozwiązywaniu testów. Potem dostałam do przeczytania opinię psychologa, opinię pedagoga i zostały mi przekazane materiały na temat wychowania dziecka zranionego.
Wizyta w domu odbyła się jak pani pedagog jechała z mężem na weekend i "zahaczyła" o mój dom. Posiedziała, pogadała, pooglądała dom, po godzinie poszła.
The end.
Po tym wszystkim, kiedy panie dowiedziały się, że będzie przeprowadzona AZW (sąd wysłał prośbę o przesłanie kwalifikacji) zrobiły mi awanturę stwierdzając, że czują się oszukane. Nie zapytały jak sprawa wygląda, nie chciały się dowiedzieć dlaczego tak to wyszło wszystko. Ale regularnie mnie objechały i jeszcze był tekst żebym sobie nie myślała, że one nie wiedziały co się święci, bo doszło do nich, że miałam zamiar adoptować ze wskazaniem. Następnie, nie mogąc anulować kwalifikacji, dopisały odręcznie, że oszukałam OA i podały jakieś idiotyczne informacje, które nie miały nic wspólnego z faktami.
Panie w OA nie interesowały się wówczas dobrem dziecka, które było pod moją opieką od kilku miesięcy i zdążyło nawiązać ze mną wieź. Gdyby mogły, wyrwałyby mi dziecko z rąk nie zastanawiając się jak na nie wpłynie rozstanie z opiekunem, którego zna od urodzenia.
Panie nie zadały ani jednego pytania na temat tego jak dziecko trafiło do mnie, co się stało z MB. Po prostu założyły, że jestem oszustką.
Same nie wykonały rzetelnie swojej pracy, a do mnie miały pretensje, że nie czekałam grzecznie "w kolejce" przez następne kilka lat.
Może inni mają na temat mojego OA lepsze zdanie. Może ja zostałam tak potraktowana, bo nie byłam super-kandydatką, choć opinia kwalifikacyjna to autentyczna laurka na moją cześć.
Miałam też do czynienia z innymi OA. W jednym pani psycholog (chyba nie powinna wykonywać tego zawodu) stwierdziła, że nie mam szans na adopcję i przecież mogę zaspokoić swój instynkt macierzyński koncentrując się na wychowaniu pasierbów.
Tak więc moje zdanie o pracownikach OA jest takie, że są dokładnie tacy sami jak wszędzie - są zwykłymi ludźmi, bez supermocy i bez daru prześwietlania innych. W OA pracuje wielu wspaniałych, oddanych sprawie, mądrych ludzi. Ale także wielu, dla których to po prostu praca, przewalanie papierków i którzy zapominają, że decydują o losach RODZIN.
Może tu jest większe zagrożenie niż w azw.
